ความลับของอวี้หลัน

เธอเป็นสตรีโฉมงามผู้มีดวงตาเย็นชาอยู่เป็นนิจ
เธอได้รับมอบหมายให้ส่งเขากลับแคว้นฉีอย่างปลอดภัย

เขาเป็นองค์รัชทายาทแห่งแคว้นฉี
เขาไม่เคยสนใจสตรีอื่นใดนอกจากนาง!

ส่วนบุรุษอีกผู้หนึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ผู้สูงศักดิ์แห่งแคว้นเฉิน
เขาตามหานางมานานหลายปี
ไม่ว่าสุดหล้าฟ้าเขียวหรือต่อให้เป็นนรก! เขาก็จะตามหานางให้เจอจงได้!

และสุดท้ายองค์เหนือหัวแห่งแคว้นฉี
เขาตกหลุมรักนางตั้งแต่แรกเห็น
และจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้นางมาครอบครอง!


***************************************************
ยามดึกสงัด

ในยามที่ทุกสรรพสิ่งนิ่งสงบ ไร้การเคลื่อนไหว

อวี้หลันก็เร้นกายออกจากที่พักแล้วตรงไปยังบ่อน้ำพุร้อนทันที

นางปลดเสื้อผ้าออกอย่างเบามือและลงไปแช่ในบ่อน้ำพุร้อน

แสงจันทร์อาบไล้เรือนร่างของนาง ทำให้ดูราวกับเทพธิดาตัวน้อยๆ กำลังแหวกว่ายอยู่ในสายธาร

สตรีผู้มีผิวกายขาวผ่องราวหิมะและผมดำขลับดุจท้องฟ้ายามรัตติกาล

ที่หลังด้านขวาของนางมีปานดอกกล้วยไม้เป็นทางยาวเกือบครึ่งแผ่นหลัง

เหวินเต๋อที่บังเอิญเห็นภาพตรงหน้าถึงกับตกตะลึงจนพูดไม่ออก

เขามองภาพตรงหน้าราวกับต้องมนต์

จู่ๆ หญิงสาวก็รู้สึกได้ถึงสายตาของใครบางคนที่จ้องมองมา

นางหันไปมองแล้วนางก็ตัวชาวาบทันที!

เพราะด้านหลังของนางมีองค์รัชทายาทยืนมองนางอยู่!

หญิงสาวรีบหลบไปด้านหลังของโขดหินขนาดใหญ่

"มองอิสตรีอาบน้ำ มิใช่สิ่งที่สุภาพบุรุษพึงกระทำ"

หญิงสาวกล่าว

"ข้าไม่เคยพูดว่าตนเองเป็นสุภาพบุรุษ"

แล้วชายหนุ่มก็ถอดเสื้อผ้าของตนออกก่อนจะเดินลงมาที่บ่อน้ำพุร้อน

"ท่านจะทำอะไร!"

แม้เสียงของนางจะไม่ดังไปกว่าเสียงกระซิบ แต่ชายหนุ่มกลับจับเค้าลางความตระหนกของนางได้จางๆ

"ข้าก็จะอาบน้ำเหมือนกันอย่างไรเล่า"

ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเดินย่ำฝีเท้าลงไปในน้ำ

เขาเดินไปยังทิศเดียวกับที่หญิงสาวอยู่ แล้วก็หยุดลงตรงฝั่งตรงข้ามของโขดหินก้อนนั้น

อวี้หลันมองไปยังจุดที่ตนเองวางเสื้อผ้าทิ้งเอาไว้ ซึ่งมันอยู่ใกล้กับจุดที่ชายหนุ่มยืนอยู่ ดูท่าแล้วถ้านางจะขึ้นจากบ่อน้ำนี้ได้ คงต้องรอให้ชายหนุ่มอาบน้ำเสร็จก่อน

และดูเหมือนชายหนุ่มจะรู้ตัว เพราะเขาลอบมองตามสายตาของนางไปพร้อมกับยิ้มขบขัน

เวลาผ่านไปราวอึดใจใหญ่

เสียงของเหวินเต๋อก็ดังขึ้นทำลายความเงียบงัน

"เจ้าคงรู้ว่าข้าเป็นใคร แต่ข้ายังไม่รู้จักเจ้าเลย เจ้าชื่ออะไร"

"ชื่อเสียงเรียกนามสำคัญด้วยหรือ ก็แค่ชื่อที่ให้คนไว้เรียกขาน"

"ก็ถูกของเจ้า เจ้าเป็นลูกศิษย์ของซือเล่อได้อย่างไร"

"เขาเป็นผู้มีพระคุณช่วยข้าไว้"

"ผู้มีพระคุณ?"

ชายหนุ่มทวนคำ

แต่อีกด้านของโขดหินกลับไม่มีเสียงใดๆ ตอบกลับมา

เขารู้ได้ทันทีว่าขืนถามเรื่องนี้ต่อไป นางก็คงไม่ตอบ เขาเลยเปลี่ยนไปถามเรื่องอื่นแทน

หญิงสาวเงยหน้ามองดวงจันทร์ที่กำลังเปล่งแสงสีเหลืองนวลอาบไล้บ่อน้ำพุร้อนแห่งนี้

ดูท่าถ้านางไม่ตอบคำถามเขา ชายหนุ่มก็คงจะยืนแช่ตัวอยู่ในบ่อน้ำพุร้อนทั้งคืนเป็นแน่!