ดวงใจในเอกราช ซีรีส์ชุด ปกครองหัวใจ

เด็กขนาดนั้น ใครจะไปรักไปสนกันเล่า!
เพราะเมาหรอกถึงได้ปล้ำทำเมีย สุดท้ายชายรักสนุกอย่างเขา
ก็ต้องรับผิดชอบเมียเด็กด้วยการแต่งงาน แถมเมียเด็กยังทำเมินไม่สนใจเขาสักนิด
ยั่วให้โกรธก็แล้ว อ่อยให้หึงก็แล้ว มันน่าโมโหนักเชียว!
เออ...ไม่สนก็ไม่สน ไม่หึงก็ไม่หึงสิวะ!
มีผัวน่ากินขนาดนี้ ทำไมเธอถึงยังนอนเฉยทั้งคืนโดยไม่รู้สึกอะไรอยู่ได้ เป็นคนอื่นคงกลืนเขาไปทั้งตัวแล้ว ช่างเป็นเด็กที่ไม่รู้จักหิวโหยเอาบ้างซะเลย
“ถ้าฉันเลิกกับเธอ คุณแม่ก็ต้องหาผู้หญิงมาให้ฉันดูตัวอีกแน่ๆ ฉันแก่แล้วนะ ฉันต้องเหนื่อยมากแค่ไหนกับการหาผู้หญิงให้ถูกใจคุณแม่ เธอไม่สงสารฉันบ้างเลยเหรอ”
“สงสาร” ติรดาทวนคำนั้นด้วยสีหน้างุนงง
“ใช่ เธอต้องสงสารและเห็นใจฉันบ้างนะลูกตาล การเป็นพ่อม่ายเมียทิ้ง มันก็ไม่ได้น่าพิสมัยอะไรกับฉันเหมือนกัน ชายหญิงเกิดมาล้วนเท่าเทียม เธออย่าคิดว่าจะมีแต่ผู้หญิงที่กลัวเรื่องแบบนี้สิ”
“เลิกพูดนะ ที่ว่าเราจะไปกันไม่รอดน่ะ เลิกพูดด้วยว่าฉันจะทิ้งเธอในอนาคต เพราะมันไม่มีใครเก่งกาจที่จะมองเห็นอะไรล่วงหน้าได้”
“คุณราช”
“อยู่ด้วยกันไปอย่างนี้เรื่อยๆ นะลูกตาล ทำหน้าที่ของเราให้ดีในทุกๆ วัน ฉันก็ไม่ใช่ผู้ชายที่เลวร้ายมากไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่ให้โอกาสฉันสักนิดล่ะ”
“หนู...”
“ผัวดีๆ ที่ส่งเมียเรียนโดยไม่บ่นสักคำมีที่ไหน ผัวดีๆ ที่ใจกว้างให้เมียออกไปเจอหนุ่มๆ ในมหาวิทยาลัยทุกวันโดยไม่เกรี้ยวกราดก็มีที่ไหน ผัวโง่ๆ ที่ยอมโดนเมียหลอกเอาเงินไปซื้อต้นไม้บ่อยๆ ก็มีที่ไหนกัน เธอเห็นไหมว่าฉันมีข้อดีมากมายแค่ไหนลูกตาล”
ข้อดีมากมายจริงๆ พ่อคุณ หญิงสาวแอบค่อนขอดเขาอยู่ในใจ นี่เขากำลังชมตัวเองหรือว่ากำลังแกล้งประชดประชันเธออยู่กันแน่ ฟังแล้วเหมือนหลอกด่าเธออยู่เนืองๆ
“อย่าให้ได้ยินอีกว่าจะเลิกกัน แต่ถ้าเลิกผ้านั้น...ฉันโอเค”
“คนบ้า! ใครจะเลิกผ้ากับคุณกัน” เธอทุบอกเขารัวๆ ด้วยความหมั่นไส้ ท่ามกลางเสียงหัวเราะด้วยความขบขันของเอกราช
“โอ๊ย! อย่าทุบสิ ฉันเจ็บนะลูกตาล”