พาลเสน่หา

“คุณมันสารเลว”
“ขอแสดงความยินดีด้วยนะอวัศยา ที่เธอกำลังจะได้ผัวเลวๆ อย่างฉัน”
แม้จะถูกเมียตราหน้า ว่าเขาคือ ผัวชั่ว ผัวเลว แต่คนเลวๆ อย่างเขาก็ทุ่มทั้งชีวิตและหัวใจให้เธอคนเดียว หลงเมีย เป็นทาสเมีย และหวงเมียสุดชีวิต ไม่คิดมองใครนอกจากเมียคนเดียวเท่านั้น
จะดุ จะด่า ต่อว่า หรือทุบตีก็ได้ทั้งนั้น ขอแค่ได้ลิ้มรสความหวานของเธอทุกค่ำคืน จะรักหรือจะแค้น ค่อยไปเคลียร์กันบนเตียงก็แล้วกัน
“เป็นเมียภาษาอะไรไม่รู้จักตามเช็กผัว”
“กี่บ้านก็ตามสบายเลยค่ะ ฉันจะมีสิทธิ์ไปห้ามอะไรคุณได้ ฉันมันก็แค่...”
“แค่เมียขัดดอก เมียตัวแทน เมียค้ำประกัน อย่างนั้นใช่ไหม” เขาดักคอเธอด้วยความขัดใจ
“แล้วมันไม่ใช่ตรงไหนละคะ”
“พูดอีกคำจะซั่มให้ลงจากเตียงไม่ได้เลยอวัศยา”
“จะเมียอะไรก็ช่างหัวมันปะไร เธอน่ะ...ได้อสุจิฉันไปกี่ตัวแล้ว คิดว่าคนอย่างฉันจะใจดียอมปล่อยให้ใครง่ายๆ หรือไงแม่คุณ”
อะ... อสุจิ อย่างนั้นหรือ…
คุณพระช่วย! มันช่างหยาบคายมากเกินไปแล้ว นี่เขากล้าพูดคำนี้ออกมาได้อย่างไรกัน โอย...เธออยากจะบ้าตายให้มันรู้แล้วรู้รอดนัก
“ฉันให้เธอคนเดียวนะเอย ทั้งเนื้อทั้งตัวฉันเสียหายเพราะเธอไปหมดแล้ว”
“เสียหาย” อวัศยาเลิกคิ้ว มองคนมีมลทินทางร่างกายเพราะเธอด้วยความรู้สึกเต็มตื้นในใจไปหมด
พ่อคนอ่อนต่อโลก พ่อคนใสๆ นี่เธอกลายเป็นผู้หญิงหื่นกามที่พร่าผลาญความบริสุทธิ์ของเขาไปแล้วอย่างนั้นหรือ
“อือ ของแบบนี้ใช้บ่อยๆ มันก็สึกหรอนะ คิดว่าฉันก็ไม่ขาดทุนหรือไง” พูดไปก็แอบกลั้นขำไป กลางภูก็ไม่คิดมาก่อนว่าตัวเองจะมารยาสาไถได้ถึงขนาดนี้ เมียไม่งงก็ให้มันรู้ไปสิ