แกล้งรัก...กับดักเสน่หา

อีกคนอยากหนีการคลุมถุงชน อีกคนอยากหาคนช่วยล้างหนี้ เมื่อผลประโยชน์สอดคล้อง เขาและเธอจึงตกลงจะแต่งงานกันชั่วคราว แต่เขาไม่ได้บอกนี่นาว่าจะไม่ทำหน้าที่ "สามี" จริง ๆ

"วิ...ที่คุณไม่กลับไปนอนบ้านเพราะคุณรังเกียจผมใช่ไหม"
"เปล่านะคะ ฉันจะรังเกียจคุณไปทำไมกัน"
"ก็แล้วทำไมไม่กลับบ้านล่ะ"
"ก็...ก็ฉันกลัว"
วิมาดาสารภาพและก้มหน้างุด ไม่กล้าสบตาเขา
ปริญญ์งุนงง
"กลัวใคร กลัวอะไร"
วิมาดาไม่ตอบแต่หน้าแดงก่ำไปถึงคอ
"อย่ากลัวสิวิมาดา ของแบบนี้มันต้อง...เอ่อ...บ่อย ๆ จะได้ไม่ต้องกลัวอีก"