พิศวาสในหลุมรัก

“ฉันไม่เคยร่วมรักกับใครเกินหนึ่งครั้ง ไม่เคยดื่มเลือดใครขณะที่กำลังทำอะไรอย่างนั้น และห้ามใครดื่มเลือดฉันด้วย เพราะถือว่ามันเป็นสิ่งต้องห้าม เพราะอะไรรู้หรือเปล่า” หยุดถามยิ้มๆ
“ก็เพราะการทำแบบนั้นมันเหมือนการสาบานยอมรับเป็นสามีภรรยาต่อหน้าบาทหลวงเลยรู้มั้ย”
น้ำผึ้งผงกหัวขึ้นมามองเขาอย่างตกใจ ปลายนิ้วชี้ตรงมาแตะที่ปลายจมูกเธอเบาๆ
“ใช่เลยที่รัก ในโลกของแวมไพร์ เธอคือภรรยาของฉัน ไม่ว่ายังไงก็ห้ามทอดทิ้งสามีของตัวนะ ได้เขาไปแล้ว รับผิดชอบการกระทำของตัวเองด้วย”
ตาเบิกกว้างกับข้อมูลที่ได้รับยังไม่พอ ปากยังต้องอ้าค้างกับสิ่งที่เขาโยนมาให้เธอรับผิดชอบอีกด้วย มันทำให้เธอต้องเงื้อมือขึ้นทุบไปที่ต้นแขนเขาไปแบบไม่ออมแรง หลายๆ ครั้ง ปากอิ่มก็เอ็ดเขาไปด้วย
“นี่แน่ะ! ตาบ้า พูดออกมาได้ยังไงให้ฉันรับผิดชอบคุณ ตัวเองมายุ่งกับเค้าก่อนนะ แล้วทำไมฉันต้องรับผิดชอบด้วย คนเสียหายและสมควรที่ต้องพูดคำนั้นมันควรเป็นฉัน ฮึ! จ้างให้ก็ไม่รับหรอก ตัวโตขนาดนี้แถมกินไม่เหมือนชาวบ้านเขา ฉันเลี้ยงไม่ไหวหรอก”