ยัยหนูตัวป่วน ของคุณซีอีโอ

‘วิวัฒนาการทางการแพทย์ นำมาสู่รักอันแสนหวาน ของยัยหนูตัวป่วน และ คุณป๊ะป๋าซีอีโอผู้เย็นชา’
----------
“จะยืนมองอีกนานไหมคะ” คนที่กำลังป้อนนมสดๆจากเต้าให้ลูก มองค้อนคนตัวโต ใช่ เด็กคนนี้เป็นลูกของเขาก็จริง แต่ไม่ได้เกิดจากการมีเซ็กส์ตามธรรมชาติซะหน่อย วิวัฒนาการทางการแพทย์สร้างเด็กน้อยขึ้นมา เธอแค่ถูกจ้างมาอุ้มท้องเท่านั้น แล้วจะไม่ให้เขินได้ยังไง เพราะถูกคุณซีอีโอเจ้าเสน่ห์ของสาวๆจ้องเอาจ้องเอาแบบนี้
“ฉันไม่อุ้มลุกหนีคุณหรอกค่ะ ไม่ต้องเฝ้า ไม่ต้องจ้องขนาดนี้”
“ถึงหนี ก็หนีไปพ้น นี่ลูกของฉันนะเรื่องอะไรจะยอมให้เธออุ้มหนีไปอีก” ชายหนุ่มว่าแล้วเดินไปที่โต๊ะทำงาน เขาไม่ได้อยากจะหื่นซะหน่อย แต่ภาพที่เธออุ้มลูกอยู่ในอ้อมอกแล้วป้อนนมมันน่าดูจริงๆนี่นา แต่เมื่อไหร่กันนะที่เขาจะได้ดูดสองเต้านั่นบ้าง ?
ตอนลากเจ้าหล่อนขึ้นมาทำกิจกรรมเข้าจังหวะบนเตียง เขาต้องถนอมสองเต้าเอาไว้ ไม่จับ ไม่บีบ ไม่จูบ ไม่ดูด แม้อยากจะทำสักแค่ไหนก็เถอะ เพราะกลัวว่าตัวเองจะมันเขี้ยวจนทำรุนแรงแล้วเกิดปัญหากับการไหลของน้ำนม แล้วลูกจะไม่มีนมแม่กิน
เอาล่ะ อดใจไว้วสุกันต์ สองเต้าขาวอวบต้องเป็นของลูกไปก่อน เดี๋ยวอีกหน่อยถ้าลูกหย่านม คนเป็นพ่ออย่างเขา ก็ค่อยดูดดื่มให้หนำใจ...