โซ่หวนรัก - The Losing Piece of Love

ความรักที่จบลงเมื่อ 9 ปีย้อนกลับมาหา 'นนทภัทร' หรือหมอนนท์ ซึ่งละม้ายคล้ายกับย่อส่วนในวัย 8 ขวบ!
หากความบังเอิญไม่พัดพา คุณหมอยังหนุ่มคงไม่รู้ว่าา 'มนัญชยา' อดีตคนรักพราก 'ลูก' ไปครองไว้เพียงคนเดียว

เขาโกรธแสนโกรธ ทว่า... กลับไม่อาจควบคุมร่างกายอันทรยศไม่ให้สั่นไหวกับเธอไม่ได้ร่ำไป

-------------------------------------------
“ถึงกับตกใจหนักมากเลยเหรอคุณ”คุณหมอหนุ่มยกแขนขึ้นกอดอก พักขาข้างหนึ่ง จับสังเกตอาการแตกตื่นของคนตรงหน้า
ร่างบางผุดลุกขึ้น ลูบชายเดรสสีกรมยาวเสมอเข่าให้เรียบตึงเพื่อซ่อนความประหม่า เม้มริมฝีปากแน่นไม่กล้าแม้แต่จะสบตา
ชายหนุ่มลอบสังเกตอย่างพินิจ… มนัญชยาไม่ใช่เด็กสาวคนเดิมที่เขาเคยรู้จักอีกแล้ว เธอโตเป็นผู้ใหญ่ สุขุมนุ่มลึก อีกทั้งไว้ตัวอย่างมากเสียด้วย
“ขอบคุณคุณหมอนะคะที่ช่วยเจ้าบีกู้ดไว้”สายตาเธอจับไปที่หน้าต่างกระจกใสแทนที่จะมองหน้าคู่สนทนา
“ผมช่วยมันในฐานะหมอ แต่หลังจากรู้ความจริงผมก็ดูแลมันในฐานะเจ้าของอีกคนหนึ่ง”เขาเอ่ยน้ำเสียงราบเรียบ
คำว่า ‘ความจริง’ ทำสันหลังของหญิงสาวชาวาบ
“มันแก่แล้วนะ กระดูกกระเดี้ยวเริ่มไม่ค่อยดี ระวังให้มากล่ะ คราวหน้าผมไม่รับประกันนะว่าหากเกิดอุบัติเหตุแบบนี้อีกจะโชคดีอย่างคราวนี้หรือเปล่า”
เขาพูดเหมือนหมอที่ใส่ใจงานของตัวเองคุยกับคนไข้ ไม่มีวี่แววของชายอดีตคนรักที่กำลังสนทนากับแฟนเก่าเลยสักนิด เขาคงแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวชัดเจนซึ่งหากเป็นอย่างนั้นหญิงสาวก็ยังมีช่องว่างให้สบายใจอยู่บ้าง แล้วอีกอย่างเขาก็ไม่ได้มีท่าทีคุกคาม หรือพยายามถามเอาความจริงเรื่องตาเบรฟลูกชายของเธอเลย บางที… เขาอาจไม่เคยนึกสงสัยเลยก็ได้
“ค่ะ ฉันจะรับมันกลับเลยนะคะ”
ชายหนุ่มนึกประเมินคนตรงหน้าในใจ เธอยังคงเล่นบทเจ้าของหมาป่วยสนทนากับคุณหมอเจ้าของไข้ต่อไป ทำอย่างกับลืมแล้วว่าเขากับเธอเคยเป็นอะไรกัน
แนบเนียนจริงเลยแฮะ!
หญิงสาวยกหูจับกรง แขนเล็กดูจะไร้เรี่ยวแรงแต่ก็สามารถหิ้วมันลอยขึ้นอย่างไม่อยากเย็น
“คุณมีอะไรปิดบังผมหรือเปล่าอาจารย์”
เสียงส้นรองเท้าทรงสูงชะงัก
ใบหน้าเรียวหันมองอย่างแทบไม่เชื่อหู เขาเรียกเธอว่า ‘อาจารย์’ มนัญชยาค่อนข้างแน่ใจว่าในคลินิกแห่งนี้คงไม่มีใครรู้ว่าเธอประกอบอาชีพอะไร เพราะไม่มีความจำเป็นต้องซักประวัติเจ้าของหมา แล้วการแต่งกายของเธอก็ไม่ได้บ่งบอกอาชีพ ไม่มีตราสัญลักษณ์สถานที่ทำงานติดตัวมาสักครั้งเดียว
คนฟังกลืนน้ำลายลงคอ รับรู้ถึงความผิดปกติจากประโยคนั้น… นนทภัทรคงรู้เรื่องบางอย่างเข้าแล้ว
เธอตีใบหน้าซื่ออย่างที่สุดแล้วถาม “เรื่องอะไรเหรอคะ”
“คุณมีลูกชายอายุ 8 ขวบได้ยังไง ทั้งที่ยังไม่เคยแต่งงาน และไม่เคยมีสามีเป็นตัวเป็นตน”


-------------------------------------------
เป็นเรื่องต่อจาก "ดั่งโซ่ทอง คล้องความรัก - The Best Thing You Gave"
(สามารถอ่านแยกได้ค่ะ)

*พระเอกเรื่องนี้ ขึ้นอย่างหงส์ ลงอย่าง... 'แมว'
**เพิ่มเนื้อหาตั้งแต่ตอนที่ 28 เป็นต้นไป (เดิมมีทั้งสิ้น 31 ตอน เพิ่มเป็น 39 ตอนจบ รวม 1 ตอนพิเศษค่ะ | เพิ่มเมื่อวันที่ 17.10.2021 นะคะ)
***พิสูจน์อักษร และอัปเดตไฟล์ใหม่ เมื่อ 19.12.2021