สายลมแสนรัก

ในวันที่ชีวิตอับจนหนทาง 'แสนรัก' เลือกจะจบชีวิตสิ้นหวังลงที่สะพานข้ามแม่น้ำ ทว่า 'ปราณนต์' กลับเข้ามารั้งเธอเอาไว้ เขาขอซื้อชีวิตเธอด้วยเงิน ตราบเท่าที่เธอจะเรียกร้อง เธอยินยอมขายชีวิตแสนเฮงซวยให้กับเขา เพราะเธอไม่ต้องการมันอีกแล้ว ทว่า...การได้อยู่เคียงข้างเขามันทำให้ชีวิตที่แสนไร้ค่านั้นมีความหมายขึ้นมา หัวใจที่เคยอ่อนแอกลับเข้มแข็ง เธอเริ่มมีความหวังขึ้นอีกครั้ง...แต่มันไม่ง่ายเลย...เพราะดูเหมือนว่าเธอจะรักเขาอยู่ฝ่ายเดียว และยิ่งยากเข้าไปใหญ่ เมื่ออยากจะหาเหตุผลว่าทำไมคนที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อนอย่างเขา ถึงได้ช่วยเธอไว้มากมายเช่นนี้


“คุณเป็นใครคะ? ต้องการอะไร? หนูไม่รู้จักคุณมาก่อน”
“ใส่รองเท้า อย่าให้ต้องพูดหลายรอบ”
“ที่คุณถามว่าชีวิตหนูเท่าไหร่ มันคืออะไรคะ? มาช่วยหนูไว้ทำไม?
หนูไม่ต้องการความช่วยเหลือ หนูไม่อยากอยู่บนโลกนี้อีกแล้ว”
“เธอไม่ต้องการจะมีชีวิตต่อแล้วใช่ไหม?”
“ค่ะ”
“งั้นก็กระโดดลงไปสิ”
“คะ?”
“กระโดดลงไปตอนนี้เลย ฉันจะรอดูเธอตายอยู่ตรงนี้”
“ฮึก!”
“ไม่กล้าเหรอ?”
“คุณทำแบบนี้ทำไมคะ? มารั้งหนูไว้ทำไม?”
“จะถามอีกครั้ง ตอนนี้ยังต้องการจะมีชีวิตต่อไปไหม?”
“...”
“ตอบ!”
“ฮือๆ ขึ้นเสียงใส่หนูทำไมคะ? หนูไม่ได้ขอให้คุณมาช่วย...ตอนแรกหนูคิดว่าตัวเองจะได้หลุดพ้นจากทุกอย่างแล้ว แต่คุณนั่นแหละที่ทำมันพัง! แล้วตอนนี้หนูก็ไม่กล้าจะกระโดดลงไป! ฮือๆ แต่จะให้อยู่ต่อไป...หนูไม่มีทั้งเงิน ไม่มีบ้าน ไม่มีค่าเทอมจะเรียนต่อ ไม่มีพ่อแม่ หนูไม่เหลือใคร ไม่เหลืออะไรเลย แล้วจะให้อยู่ต่อไปยังไง?!”
“เท่าไหร่?”
“ฮึก! เท่าไหร่อะไรคะ?!”
“ชีวิตที่เธอไม่ต้องการ ราคาเท่าไหร่? ฉันจะซื้อมันไว้เอง”
“ชีวิต...มันซื้อขายกันได้ด้วยเหรอคะ?”

___________

“ทำไมไม่ขัดขืน?”
“ไม่รู้ค่ะ”
“งั้นถ้าฉันทำมากกว่าจูบล่ะ?”
“คะ?”
“อ่อยฉันอยู่หรือไง?”
“ร่างกายนี้เป็นของนาย หนูไม่มีสิทธิ์ขัดขืน”
“อย่าทำเป็นพูดดี ถ้าเธอไม่ต้องการ...จะจูบฉันตอบทำไม?”
“หนูไม่ได้บอกว่าหนูไม่ต้องการนี่คะ”
“ว่าไงนะ?”
“หนูต้องการค่ะ ถ้ามันจะทำให้นายรักหนู”
“รู้หรือเปล่าว่าพูดอะไรออกมา?”
“รู้ค่ะ หนูอยากให้นายรักหนู เพราะหนูคิดว่า...หนูเริ่มรักนายแล้ว”
“?!”
“รักหนูได้ไหมคะ? ถ้ารักหนูแล้ว...นายจะให้ทุกอย่างที่หนูต้องการใช่ไหมคะ?”
“เห็นเขาบนหัวฉันหรือไง? ฉันไม่ใช่คนที่จะทำอะไรโง่ๆเพื่อความรัก!...และก่อนที่ฉันจะรักเธอ ก่อนที่ฉันจะเชื่อว่าเธอรักฉันจริง พิสูจน์มาสิ!”
“พิสูจน์เหรอคะ?”