รับรักหนึ่งอัตรา

“เพราะนังบูมเพื่อนรักกลัวทางบ้านจะรู้ว่าเป็นเพื่อนสาวของฉัน มันเลยให้ฉันเล่นบทแฟนปลอมๆของมันแลกกับการที่มันฝากงานที่คลินิกพี่ชายของมันให้ฉันทำ แต่ผลที่ตามมาคือสถานะแฟนปลอมๆที่ค้ำคอของมัน ทำให้ฉันกับพี่ชายของมันต้องลำบากมาแอบแซ่บ! กันแบบนี้”

“พี่เป็นชู้ของเธอเหรอ?” อยู่ๆเขาก็พูดเรื่องสถานะขึ้นมา ก็คุยกันเเล้วไม่ใช่เหรอ?

“เราคุยกันเเล้ว…”

“สมเพชตัวเองจัง” ทำไมพอเขาพูดเเบบนี้ขึ้นมาฉันถึงรู้สึกผิด หรือฉันควรจะบอกความจริงเขานะ

“หนูอยากได้ยาคุม”

“เดี๋ยวพี่จะฉีดให้ ไม่ต้องกังวลหรอก” ฉันลืมไปได้ยังไง เขาเป็นหมอนี่นายังไงเขาก็ต้องมียาให้ฉันไม่ว่าชนิดใดก็ชนิดหนึ่งเเหละ

“เธอย้ายมาอยู่ที่นี่ได้ไหม?” อยู่ๆเขาก็พูดขึ้นมาหลังจากที่เงียบอยู่นาน ย้ายมาอยู่ที่นี่? ฉันจะมาได้ยังไง จะบอกบูมเเละคนอื่นๆว่ายังไง

“ไม่ได้…” ฉันตอบพร้อมกับที่เขากลิ้งเข้ามากอดฉันเอาไว้

“เเล้วถ้าอยากให้มาค้างด้วย จะมาได้ไหม?” น้ำเสียงเขาฟังดูอ้อนๆนะ ใจหนึ่งฉันก็สงสารเขาอยู่หรอก

“ก็ต้องดูก่อนว่ามาได้ไหม?”


**หมายเหตุ**

เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของผักบุ้งน้องสาวของผักกาด จากเรื่อง ฉันในวัย25ปี ใครคิดถึงพี่น้ำกับผักกาดเรื่องนี้ก็มีพี่น้ำกับผักกาดเข้ามาแจมนะคะ
-ฉันในวัย25ปี ผักกาด+คุณนำ้
-รับรักหนึ่งอัตรา ผักบุ้ง+หมอบลู