ปราบรักเมียพยศ

“ฉันมีเงื่อนไขของฉันสองข้อ และคุณจะต้องให้สัญญาด้วยการลงชื่อรับรอง นี่ค่ะ ฉันได้ให้ทนายช่วยร่างมาแล้วเรียบร้อย อ่านดูสิคะ ถ้าทำตามไม่ได้เราก็จะได้เลิกรากันไปเสียแต่ตอนนี้ ไม่ต้องเสียเวลาทั้งของคุณ ของฉัน”
ชายหนุ่มรับมาอ่าน...
หนึ่งเที่ยว...สองเที่ยว กระทั่งเที่ยวที่สาม
ทุกตัวอักษรเงื่อนไขสัญญา ก็ยังคงไม่เปลี่ยนไป
เขาแทบจะเชื่อสายตา ไม่แน่ใจด้วยซ้ำกับทุกใจความที่อ่านอยู่
“ถ้าคุณตกลงตามเงื่อนไขทั้งหมดนี้ เราถึงจะแต่งงานกัน”
เสียงกำชับมาห้วนๆ ขณะมองสบตาเขาอย่างเยาะๆ ของหญิงสาวที่แต่ละนาทีที่ผ่านไปใจเขาก็ยิ่งพันผูกด้วยมากขึ้น ทำเอาคิ้วเข้มๆ เริ่มมุ่นทีละนิดๆ แทบขมวดเป็นก้นหอย
เงื่อนไขสัญญาที่ทำเอาอาทิตยเทพงง และไม่เข้าใจนักมีอยู่ด้วยกันสองข้อ
หนึ่ง... เมื่อมีการแต่งงานที่สมบูรณ์ จะไม่มีการหย่าร้าง และ/หรือ ถ้าฝ่ายชายต้องการหย่า จะต้องแบ่งทรัพย์สินที่มีอยู่ทั้งก่อนหน้าและได้เพิ่มมาหลังการสมรส ให้ฝ่ายหญิงครึ่งหนึ่ง
สำหรับข้องสอง อาทิตยเทพคงพอใจ ถ้าจะไม่รู้สึกเสียก่อนว่ามีอะไรแหม่งๆ
ใจความเงื่อนไขข้อนี้ก็คือ...นับจากวันที่มีการจดทะเบียนสมรส ไปจนครบหนึ่งปี เจ้าบ่าวเจ้าสาวจะใช้ชีวิตร่วมกันอย่างเช่นคู่สมรสทั่วไป นอนเตียงเดียวกัน แต่จะไม่มีการยุ่งเกี่ยวกันทางเพศสัมพันธ์ ถ้าฝ่ายชายละเมิด ไม่ยึดถือปฏิบัติ ให้ฝ่ายหญิงนำไปเป็นข้ออ้างในการขอหย่าได้ทันที โดยจะยังได้รับสิทธิในข้อแรก
พ้นจากเงื่อนไขสองข้อนี้แล้ว ยังมีหมายเหตุที่มุมล่างสัญญา
หมายเหตุ... กรณีที่ฝ่ายชายนอกใจฝ่ายหญิง ไปมีความสัมพันธ์กับหญิงอื่น เป็นเหตุของการนำความอับอายขายหน้ามาให้ฝ่ายหญิงสามารถจัดการได้ตามข้อตกลงที่สอง คือหย่าได้ทันทีพร้อมมีสิทธิ์ในทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของฝ่ายชายที่มีอยู่ขณะนั้น

อรอินทุ์สบตาที่เพิ่งละจากแผ่นกระดาษสัญญาของเจ้าบ่าวด้วยแววตาทั้งเยาะทั้งเย้ย
“ถ้าอ่านเข้าใจแล้ว คิดว่าทำตามนี้ไม่ได้ก็บอกมาเลย”
อาทิตยเทพสลัดศีรษะนิดหนึ่ง พยายามตั้งสติ แต่เขาก็ไม่เสียเวลาคิดนานนัก
“ตกลง ผมรับ!”
อรอินทุ์งงไป หล่อนคิดว่าชายหนุ่มจะต้องแย้งขึ้นมา ในเมื่อเห็นๆ อยู่ว่า เงื่อนไขสัญญาที่หล่อนตั้งใจเขียนขึ้นมานี้เขาเสียเปรียบทุกทาง