เขียนไว้ที่สุดลึกของใจ

เธอเป็นคนขี้อ่อนไหว ซึ่งเพื่อนอย่างณภัทรนั้นทั้งหน้าดุ ปากร้าย ชอบทำเหมือนรำคาญและเมินเก่ง...แต่ก็เป็นคนเดียวที่ต่อให้ร้ายกับเธอยังไงจีรนิตย์ก็ไม่รู้สึกนอยด์ เพราะเอาเข้าจริงๆ แล้วณภัทรน่ะโคตรสปอยล์เธอเลย
เขาเป็นคนขี้รำคาญ จีรนิตย์เป็นยิ่งกว่าตัวน่ารำคาญทั้งหมดบนโลกนี้ แต่เป็นความรำคาญที่เขาอยู่ด้วยได้ และอยากอยู่ด้วยไปตลอดชีวิต เพราะสำหรับเขา ไม่ได้มองเป็น “เพื่อน” แต่มองเป็น “เมีย” มาตั้งนานแล้ว
ถึงเวลาต้องขยับสถานะอย่างจริงจัง
เขารุก...เธอมึน...รุกไปเรื่อยๆ รอเธอหายมึนเมื่อไหร่ จะทวงคืนเวลาที่เขาต้องอดทนอดกลั้นมาเป็นสิบๆ ปีให้หายเก็บกด
.........
“ชิน ถามจริง แกไม่คิดเรื่องอื่นบ้างเหรอ” เธอถามและเงยหน้ามองเขา ณภัทรขมวดคิ้วคล้ายไม่เข้าใจคำถาม
“ก็อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่คิดแต่จะจับฉันกดน่ะ” ตอนนี้เธอเห็นว่าเขาทำหน้านึกอยู่ครู่หนึ่ง พยักหน้า
“อืม ก็คิด... หลายอย่าง” พอเขาบอกแบบนั้นก็รู้สึกตื่นเต้นและลุ้นในคำตอบ
“แบบเธอออนท็อป ผนัง ประตู โต๊ะ โซฟา ระเบียง...ห้องน้ำ ในอ่างอาบน้ำหรืออ่างล้างหน้า ในห้องครัวก็ได้... หรือชอบเอาต์ดอร์ มีตั้งหลายแบบที่ไม่จำเป็นต้องจับเธอกด”