Selfless Love ช่างกลพ่อลูกอ่อน

เพราะความผิดพลาดในชั่วข้ามคืน ทำให้ผมกลายเป็นคุณพ่อวัยใส

“ไปเริ่มต้นใหม่ แล้วทิ้งทุกความผิดพลาดเอาไว้ที่นี่นะ ตั้งใจเรียนแล้วใช้ชีวิตตัวเองให้ดี ถ้าทำได้ก็ลืมพวกเราไปซะ พี่ไม่ใช่คนดีอะไร ไม่มีค่าพอให้เธอต้องมานึกถึงหรอก ไม่ต้องห่วงลูก พี่จะดูแลเขาให้ดีที่สุด”

นั่นคือคำพูดสุดท้ายที่ผมบอกกับเธอในวันที่ต้องจากกัน

และเมื่อพบกันอีกครั้ง...

“แม่จ๋าอันนี้ฉอง (ของ) จัสใช่ไหม...”

ลูกใช้คำว่าอันนี้แล้วชี้นิ้วกลมป้อมไปที่แม่ราวกับแม่นั้นคือสิ่งของ ทำให้ผมถึงกับกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่

“ใช่แล้วค่ะลูก แม่จ๋าอันนี้เป็นของกัส เป็นของกัสคนเดียว..ฮึก..ขอแม่อุ้มหน่อยได้ไหม”

และ..

แม่ง!!..ถ้าไม่กลัวลูกจะหิวนะ ไม่อยากจะออกไปไหนเลย...

อยากฟัดเมียโว้ย!......