วิมานสายลม

‘หลิวเป็นผู้หญิงของผม! ใครก็แตะไม่ได้’
คำพูดพวกนี้ทำให้หัวใจเหมือนมีหยาดน้ำผึ้งชโลม คนฟังเลยใจอ่อนยวบได้ไม่ยาก
มิหนำซ้ำในปากเขามีน้ำชากลิ่นรสหอมหวานอยู่ด้วย
ชาที่เขาเคยบอกว่า... ’ถ้าเป็นชาที่หลิวชง จะร้อนหรือเย็นผมก็ชอบทั้งนั้น’
คงเพราะช่วงเวลาแห่งความสุข...น้ำชาจะเย็นหรือร้อน ล้วนอร่อยลิ้นทั้งสิ้น
เวลาจะหมุนเร็วหรือช้า ล้วนไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกต่อไป
คืนนั้นพัทยาได้ดื่มน้ำชาที่เมฆาลัยช่วยอุ่นให้ไปหลายคำ...
เป็นครั้งแรกที่แม่มดแห่งชาอย่างเธอพบว่า น้ำชาก็พาให้คนมึนเมาได้เช่นกัน
แต่...
คนอย่างเขามาอยู่ที่นี่ คือผิดที่ผิดทาง เหมือนจับนกอินทรีมาตัดปีกแล้วขังไว้ในกรง
พญานกย่อมไม่อาศัยรังของนกกระจอกไปจนตาย...
ทว่า...
นกที่เพิ่งบินออกจากกรง ย่อมไม่ยอมหวนคืนถิ่นโดยง่าย
โดยเฉพาะเมื่อเขาค้นพบว่า...
“เมียกำลังจะทิ้งผมไป ยังจะให้มีเหตุผลอะไรอีก”
ความต้องการ ความรัก ความใคร่
เหมือนเชือกเส้นใหญ่ที่ฟั่นเกลียวเข้าหากันจนตัดไม่ขาด แยกไม่ได้
หรือวิมานรักที่ทั้งสองร่วมสร้าง จะไม่สลายไปกับสายลมอย่างที่เธอหวาดหวั่น
*********************************
นิยายเรื่องนี้ เป็นเรื่องราวของคนในตระกูลอัศวฤทธา
ถ้าสนใจอยากอ่าน ขอแนะนำ เธอคือเงาในดวงตา เสน่หาวายร้าย และวิวาห์โค้งสุดท้าย
ซื้อหนังสือผ่านระบบอื่นที่ไม่ใช่แอปเปิ้ลจะได้ราคาน่ารักกว่านะคะ
++++++++++++++++++++