คุณผู้ช่วยสถาปนิก เล่ม 3

กู้เซียวถาม “คบกับฉัน นายเสียใจหรือเปล่า”
จางซืออี้รีบตอบอย่างรวดเร็ว “ไม่ครับ”
กู้เซียวหัวเราะเบาๆ “แต่ฉันอิจฉา”
จางซืออี้ “…ครับ?”
“อิจฉาที่พวกเขาสามารถยืนท่ามกลางแสงไฟได้อย่างสง่างาม
สามารถถูกจับตามองจากคนอื่นได้อย่างเปิดเผย
อิจฉาที่พอคบกัน พวกเขาก็ได้รับคำอวยพรจากทุกคน…”

กู้เซียวถอนหายใจแล้วเอ่ยต่อ
“ขอโทษนะซืออี้ ที่ตอนนี้ฉันยังทำสิ่งเหล่านี้ไม่ได้
แล้วยังลากนายให้มาอยู่ในที่มืดมนกับฉันด้วย”

ได้ยินดังนั้น จางซืออี้ก็รู้สึกปวดใจไปด้วย เขากุมมือกู้เซียวแน่นๆ
“ไม่เป็นไรครับ พวกเราเป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว”