เสี่ย(ปืน)ที่รัก

--------------------------------------------------------
ใครๆ มักเรียกเขาว่า เสี่ยปืนใจหมา
ถ้าเป็นหมาแล้วได้ครอบครองเธอ เขายอม
--------------------------------------------------------

“พราวต้องอยู่กับคุณนานไหมคะ” เมื่อทางเลือกของเธอหลงเหลืออยู่แค่ทางเดียว สิ่งที่ทำได้คงจะเป็นการทำใจยอมรับ
“ในสถานะนี้สามเดือน” เขาอยากให้มันจบลงภายในสามเดือน
“ค่ะ”
คำสั้นๆ นี้เป็นการตอบรับและตอบตกลง อากาศถูกสูดเข้าปอดอีกรอบ
“งั้นเริ่มเลยไหมคะ มันจะได้จบไวๆ”
ในสถานะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ใครๆ ก็อยากจะหนีไปให้พ้น เธอเองก็เช่นกัน ขณะสายตายังไม่ละจากเขาคนนั้น
“ได้สิ ฉันก็อยากให้มันจบไวๆ เหมือนกัน”
--------------------------------------------------------

“ไปเที่ยวมาสนุกไหม”
น้ำเสียงของปริชญ์ดุดันราวกับมัจจุราชที่กำลังล่าวิญญาณ นัยน์ตาสีดำแทบจะเปลี่ยนเป็นสีเพลิง ด้านพราวเพชรชะงักกึกไป แล้วหันหลังกลับไปมองน้องสาว
เขาคงจะมาแล้วเจอกับแพรพรรณเข้า พราวเพชรขบปากแน่น
“ทำไมเงียบล่ะพราว” ปริชญ์เค้นเสียงถาม หรือว่ายังคิดหาถ้อยคำมาแก้ตัวไม่ได้ ชั่วครู่หูก็ได้ยินสิ่งที่เขาไม่ต้องการ
“พราวขอโทษค่ะ”
พราวเพชรหน้าเจื่อนลง เธอผิดเองสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น เพราะพยายามจะรักษาความรู้สึกของน้องสาว โดยไม่คำนำถึงความรู้สึกของใครอีกคน
“สิ่งที่ฉันอยากได้ไม่ใช่คำขอโทษ” เขาไม่อยากฟังคำใดๆ อีกแล้ว เพราะกลัวว่ามันจะไม่ใช่ความจริง จากนั้นก็ปล่อยประโยคสำคัญออกไปด้วยเสียงเหี้ยมเกรียม
“คืนนี้ฉันต้องได้นอนกับพราว”
--------------------------------------------------------

โหลดตัวอย่างอ่าน ก่อนที่จะตัดสินใจซื้อนะคะ
-เรื่องนี้เน้นพระนาง เป็นแนวเรียบๆ ง่ายๆ มีดราม่าเล็กน้อยค่ะ
-เรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง อาจจะมีไม่สมเหตุสมผลบ้างนะคะ
-แนะนำให้ซื้อผ่านเว็บจะถูกกว่าค่ะ
-เกี้ยวเกล้า-