สามีนอกหัวใจ

ทันทีที่ฝ่ามือสัมผัสกัน พราวระวีก็สะดุ้งสุดตัว ตากลมโตมองหน้าคนรัก สะบัดมือออก แต่ถูกมือหยาบกร้านยึดเอาไว้ แล้วบีบลงบนมือเธออย่างแรง
"ปล่อยนะ คุณกล้า" พูดพร้อมกับบิดมือออก สัมผัสแค่ปลายนิ้วก็ทำให้พราวระวีรู้ว่า คนที่อยู่ตรงหน้าคือกล้าตะวัน มือหนากระชากหญิงสาวมาชิดอกแกร่ง ใช้แขนอีกข้างกอดเอวเธอไว้ แล้วกระซิบลงที่ใบหูบอบบาง
"นั่งนิ่งๆแค่ 5 นาที"
"ไม่ ปล่อยฉันนะ"
"อยากอายคนก็เชิญ" พูดจบก็ปล่อยแขนออกจากเอวบาง ตากลมโตมองไปยังแขกเหรื่อในงาน เข้าใจแล้วว่ากล้าตะวันหมายถึงอะไร
"กันต์อยู่ไหน" เค้นเสียงรอดไรฟัน ยอมให้เขาจูงเข้ามานั่งข้างหน้าผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย
"คำถามนี้ผมต้องถามคุณมากกว่า"
"หมายความว่าไงคะ"
"ไปทำท่าไหนล่ะ เจ้าบ่าวถึงได้หนีหัวซุกหัวซุน"
"คุณกล้า!"
"นั่งเฉยๆ สวมแหวนเสร็จก็ทางใครทางมัน" กล้าตะวันบอกกับหญิงสาว เขาก็เบื่อเต็มทน ทำให้มันจบๆไปจะได้แยกย้าย หวังว่าคนของเขาจะหาตัวกัณภัทรเจอก่อนงานเลี้ยงคืนนี้นะ เพราะเขาไม่อยากแสดงละครอีกแล้ว ยิ่งเห็นเธอทำท่าทางรังเกียจจนออกนอกหน้า กล้าตะวันก็อยากบอกให้รู้เช่นกัน ว่าเขาเองก็รู้สึกไม่ต่างจากเธอ
+++++++++++++++++++++++++++++++
นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิง ทดลองอ่านตัวอย่างก่อนนะคะ
ฝากคุณกล้ากับหนูพราวด้วยนะคะ