มาเฟียหลงเด็ก

"น่าเวทนา"
"…"
"หึ" เขาหัวเราะเบาๆ ด้วยท่าทางเย้ยหยัน เมื่อก้าวขามายืนอยู่ข้างเตียง ซึ่งฉันก็ค่อยๆ ขยับตัวหนี "ถ้ามันเห็นสภาพนี้ คงสนุกดีนะ"
"พะ..พี่ชายแตมป์ทำอะไรให้คุณเกลียดนักหนา ถึงได้มาทำเรื่องแบบนี้กับแตมป์" ฉันเอ่ยถามเสียงสั่นเครือ มือเล็กยกขึ้นเช็ดน้ำตาออกจากพวงแก้มนวล
"เธียเตอร์…"
"อื้อ!" ฉันส่งเสียงเมื่อโดนมือหนาบีบปากเล็ก ทำให้ฟันกระทบกันอย่างแรง
"จำชื่อฉันไว้ แล้วไปถามมันดู"

______________________________
ฝากติดตามด้วยนะค้าบ >