เล่ห์รักนฤเคนทร์ (เล่ห์ร้ายร่ายรัก)

“ผมไม่ปล่อย จนกว่าคุณจะยอมรับข้อเสนอของผม”
น้ำเสียงทุ้มนุ่มกระซิบอยู่ข้างใบหู ราวจงใจให้ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดจุดอ่อนไหวของเธอ
“ข้อเสนออะไร”
“ผมอยากเดทกับคุณ”
“หือ…เดทกับฉัน”
“ใช่ คุณต้องรับผิดชอบ ที่ทำให้ผมคลั่งไคล้ ฉะนั้นต้องไถ่โทษโดยการไปเดทกับผม”
“โน…ดิ อิมพอสซิเบิล”
“ถ้าอย่างนั้นก็อยู่อย่างนี้แหละ”
พูดพร้อมอ้อมกอดที่กระชับจนแน่นมากยิ่งขึ้น จมูกคมสันเริ่มย้ายที่มาคลอเคลียอยู่บริเวณพวงแก้มสาว ทำท่าคล้ายกำลังจะสูดดมความหอมสดชื่นของกลิ่นกายสาวเข้าปอด จนอีกฝ่ายต้องเอี้ยวหน้าหนีเป็นพัลวัล
“เอาหน้าของคุณออกไปไกล ๆ เลยนะ”
“หากปฏิเสธออกมาอีกครั้ง ผมจะจูบคุณตรงนี้จริงๆ”
“ไม่”
“วัน…”
“ไม่”
“ทู…”
“บอกว่าไม่”
“ทะ…”
“กะ ก็ได้ ฉันตกลง”
หญิงสาวละล่ำละลัก เมื่อรู้ว่าคำพูดนั้นไม่ได้เป็นแค่คำขู่ ดูท่าเขาจะเอาจริง และจูบจริงไม่ใช้มุมกล้องด้วย
“ก็แค่นั้น ไม่เห็นคุณลงไปชักดิ้นชักงอตายเสียหน่อย”
ชายหนุ่มยอมคลายอ้อมกอดออก ไอรดารีบหมุนกายมาประจันหน้ากันทันที
“ฉันสัญญา หลังออกเดทแล้วเราจะไม่มีวันได้เจอกันอีก”
“แน่ใจเหรอครับ?”
นรบดีเลิกคิ้วขึ้น หล่อนไม่อยากเจอ แต่เขาจะทำให้เจอ ใครจะห้ามคนอย่างเขาได้บ้าง
“แน่”
“ไม่อยากรักษาที่ดินผืนนี้ไว้แล้วใช่ไหม”
“มันก็ไม่เกี่ยวกับเรื่องออกเดทนี่คะ”
“ถ้าผมพอจะรู้จักแหล่งเงินกู้ที่สามารถปล่อยได้โดยไม่ต้องใช้หลักทรัพย์ค้ำประกันล่ะ”
ชายหนุ่มยิ้มมุมปากอย่างคนเป็นต่อ เนื่องจากเขายังมีวิธีหาเรื่องใกล้ชิดหล่อนได้อีกมากนัก คำบอกเล่าของเขา ทำให้หญิงสาวเกิดความสนใจขึ้นมาทันที โดยไม่อาจรู้ได้ว่าเขาโกหกหรือพูดเรื่องจริง
“คุณพอจะรู้เหรอคะ”
“แต่ผมจะบอกรายละเอียดคุณในวันนัด หากคุณไม่เบี้ยวการไปออกเดทกับผม”