ป่วนร้ายหวามรัก

คชินทร์ เชอร์รอสติ น้องชายฝาแฝดของพ่อเลี้ยงกรินทร์ที่ยังคงความมึน หื่น เถื่อน อย่างเสมอต้นเสมอปลายมากๆ เขาจะทำอย่างไรเมื่อความหึงหวงเริ่มประเดประดังเข้ามาเมื่อรู้ว่า เพียงตะวัน ล้อมรัก ผู้หญิงที่เขาคิดจะจีบเล่นๆ กลับบอกว่ามีแฟนแล้ว ทำให้เขาต้องรุกหนักมาก จนเพียงตะวันแทบตั้งตัวไม่ทัน เผลอใจไปหลงรักเขาได้อย่างง่ายดายแม้ว่าจะได้เจอกับคนรักที่เขาไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกเหมือนเดิมอีกแล้ว เพียงตะวันจะทำอย่างไรกับความหวั่นไหวเพราะการรุกของพ่อเลี้ยงคชินทร์ที่พุ่งเข้าหาเธอทุกเวลาที่มีโอกาส และเขาทั้งอ่อยทั้งหวานทั้งหน้ามึนแบบถึงเนื้อถึงตัวสุดๆ แบบนี้
.....................................
‘โอ้ยเขาพูดออกมาได้อย่างไรกันคนหน้าด้านหน้าทน’ เพียงตะวันก่นด่าเขาในใจเนื้อตัวร้อนวูบวาบไปหมดแล้วตอนนี้
“ไม่ต้องอายๆ เดี๋ยวฉันจะสอนให้เธอเองนะเพียงตะวันรับรองว่าเธอจะต้องชอบ”
คชินทร์ไม่รอช้าเมื่อเห็นว่าเธอมองเขานิ่ง ดวงตากลมโตหน้าแดงก่ำบ่งบอกว่าเธอกำลังเขินอายเขาอยู่ ในเมื่อเดินหน้าหื่นแล้วก็ต้องหื่นให้สุดไปเลยแล้วกัน รักเมียหลงเมียโว้ยใครจะทำไม ยอมทุกอย่างเพื่อเมียก็แล้วกัน จะมีใครคลั่งแบบเขาอีกไหมเนี่ย ยอมมอบกายถวายตัวขนาดนี้เมียไม่รักก็ไม่รู้จะว่าอย่างไรแล้ว เดินหน้าต่อลุยแบบช้างตกมันไปเลย ต้องหน้าด้านให้สุดคนอย่างเขาไม่มีคำว่าอาย ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้เพียงตะวันเป็นเมีย
“คนบ้าพูดอะไรออกมา”
“อะอะเป็นอันว่าตกลงแล้วนะห้ามคืนคำ ฉันไม่ยอมให้เธอเปลี่ยนใจแล้วด้วย” คชินทร์รีบโมเมอย่างรวดเร็ว กลั้วหัวเราะในลำคออย่างถูกใจ ดวงตาพราวระยับจนเพียงตะวันไม่กล้าที่จะสบด้วยนาน
“ปล่อยค่ะจะขึ้นแล้ว” เพียงตะวันเอียงหน้าหนีอย่างขัดเขิน ดันมือที่อกแกร่งและพยายามที่จะลุกออกจากตักของเขา
“เดี๋ยวก่อนสิยังไม่ถึงเวลาอาหารเช้าเลยเดี๋ยวค่อยลงไปก็ได้”
“ไม่ค่ะปล่อยสิ”
“ฮึ” คชินทร์ไหวไหล่เบาๆ เขารู้แล้วว่าเพราะอะไรงั้นขอจัดแบบเบาๆ อีกสักยกก็แล้วกันทนไม่ไหวแล้ว คราแรกว่าจะไม่ๆ แต่ให้ตายเถอะเขาจะเป็นทาสเมียหรือเปล่าเนี่ย ช้างแบบเขาต้องจ่าฝูงสิต้องเบ่งให้เธอดูหน่อยแล้วกัน จัดการตอนนี้เลยดีกว่า

......................................
“ริอาจมาทำเป็นก๋ากั่นทำเสียงออดอ้อนฉันก็ต้องโดนแบบนี้แหละ”
“ปล่อยฉันสิ” เพียงตะวันเริ่มรู้สึกตัวและพยายามผลักเขาให้ออกห่างจากตัวเอง เธอชาไปทั้งปากที่เขาจูบอย่างดูดดื่มเมื่อกี้ อายต่อสายตาและคำพูดของเขาน้ำเสียงที่เขาใช้น้ำดุดันและแฝงไว้ด้วยความเยาะหยัน
“ไม่ต้องอายว่าที่สามีของเธอหรอกเพราะเมื่อไหร่ที่เราอยู่ห้องเดียวกันฉันจะทำมากกว่าจูบและมากกว่าทุกๆ ครั้งที่เคยทำ”
“คุณคชินทร์” เพียงตะวันเงยหน้าสบสายตาเขาตื่นๆ และก็ต้องหลบไม่สามารถสบได้ด้วยนานจริงๆ สายตาเขาช่างเร่าร้อนชวนให้แผดเผาเธอละลายกลายเป็นของเหลวได้เลยตอนนี้
“ลองเรียกแบบเสียงกระเส่าแล้วรับรองได้ว่าฉันจะกินเธอเป็นอาหารเที่ยงแทนแน่ๆ เพียงตะวัน” คชินทร์ยกมือขึ้นจับปลายคางมนบังคับให้เธอเงยขึ้นมามองหน้าเขาตรงๆ เขาหรี่ตายื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ จนริมฝีปากของเขาแทบจะประกบกับริมฝีปากของเธออีกครั้ง ลมหายใจของทั้งสองประสานกันทำให้เพียงตะวันรู้สึกซาบซ่านแปลกๆ และเสียงพูดแผ่วเบาแหบพร่าของเขาทำให้เธอขนลุกไปทั้งตัว แก้มใสแดงก่ำขึ้นมาอีกครั้งทันทีที่เขาพูดจบและกดจูบหนักๆ และก็ผละออกไปทันที เขายิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ใช้ปลายลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองก่อนจะไล้ปลายนิ้วโป้งทำราวกับกำลังเช็ดคราบความหวานและดูดเข้าปากส่งสายตาอย่างมีความหมายให้กับเธอ
“แยมที่ปากของเธออร่อยหวานจริงๆ” คชินทร์พูดออกมาให้เพียงตะวันได้เขิน เธอยกหลังมือขึ้นปิดปากของตัวเองทันที
“คนบ้าหน้าหนา” เพียงตะวันพูดได้แค่นั้นก็รีบออกจากตรงนี้ไปอย่างรวดเร็ว คชินทร์กลั้วหัวเราะในลำคอและก็หมุนตัวเดินตามเพียงตะวันทันที