คืนร้อน ซ่อนรัก

พีรพัฒน์มองหญิงสาวตรงหน้าอย่างทำอะไรไม่ถูก เพราะตามรูปการณ์แล้วมันก็ชวนให้เธอเขาใจผิดจริงๆ นั่นแหละ ถ้าเขาเป็นเธอ เขาก็คงคิดแบบเธอ อยู่ดีๆ ตื่นขึ้นมาในที่ไม่คุ้นเคยในชุดคลุมอาบน้ำตัวเดียว แถมยังมีชายหนุ่มแปลกหน้าที่ดูก็รู้ว่าเพิ่งอาบน้ำเสร็จใหม่ๆ อยู่ด้วยอีก
ถ้าไม่คิดไปก่อนว่าเมื่อคืนทั้งสองคนเพิ่งผ่านสมรภูมิรักมา ก็คงต้องเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีสุดๆ ชนิดวันๆ เดินอยู่ในทุ่งดอกลาเวนเดอร์เป็นแน่
และเธอก็ดูท่าไม่ได้เป็นคนแบบนั้น
“เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งโวยวาย ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเธอสักหน่อย เมื่อคืน…” แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ หญิงสาวก็ตวาดแว้ดออกมา และทำท่าจะทุบเขาอีกรอบ ถ้าไม่ติดที่เขาจับมือทั้งสองข้างของเธอไว้แล้ว
“ไม่ได้ทำ? คุณกล้าพูดพูดออกมาได้ยังไง”
พีรพัฒน์ชักโมโห ทำไมยายนี่ไม่รู้จักฟังอะไรบ้างเลย “ก็บอกว่าไม่ได้ทำไงเล่า เมื่อคืนเธอเมามาก จำอะไรไม่ได้เลยล่ะสิ”
“ใช่ ฉันเมา” หญิงสาวยกแขนขึ้นปาดน้ำตาลวกๆ ดวงตาแดงก่ำมองเขาอย่างเจ็บช้ำ “แต่นั่นก็ไม่ใช่เหตุผลที่คุณจะมาทำกับฉันแบบนี้”
“แบบนี้น่ะมันแบบไหน” ชายหนุ่มขมวดคิ้ว ศีรษะชักจะปวดตุบๆ ขึ้นมาอีกรอบ
หญิงสาวไม่พูด หากแต่กลับก้มลงมองร่างในชุดคลุมอาบน้ำสีขาวของตัวเองที่ตอนนี้ชักจะหลุดลุ่ยจากการออกแรง จนมือเรียวต้องรีบรวบสาบเสื้อไว้ แต่เขาก็ยังทันเห็นเนินอกขาวๆ ที่โผล่รำไรนั่นอยู่ดี
ก็น่ามองอยู่หรอก แต่เสียใจด้วยนะ ตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์!