วิวาห์รอหย่า

: วิวาห์รอหย่า :
เมื่อเธอกับลูกไม่สำคัญ เขาก็ควรปล่อยกันไปเสียที
: : : :

“เธอต้องเป็นตัวแทนของลลิษ” ทิวัตถ์บอกด้วยน้ำเสียงที่เข้มกว่าปกติ แต่สายตายังว่างเปล่าเหมือนเคย
“โปรดตัวเล็กกว่าเธอ” ปรีดิทารู้สึกขมปร่าไปทั้งลำคอ แต่ก็พยายามแจกแจงให้คนตรงหน้าได้หวนคิดสักนิดว่า เธอกับผู้หญิงคนนั้นต่างกัน
“ไม่ติด” ทิวัตถ์ยกไหล่สูง
“เธอขาวกว่าโปรด” หญิงสาวยังพยายามอธิบาย
“แต่ก่อนยังกระเดือกได้” คนใจร้ายเบ้ปากนิดๆ ตาจ้องปรีดิทาก่อนตอบ
“โปรดไม่เหมือนเธอ” เธอยังย้ำพร้อมมองไปทั่วร่างกายของตัวเอง แล้วได้ยินคำย้ำกลับมาให้เจ็บสะท้าน
“ก็ไม่เคยบอกว่าเหมือน ก็แค่ตัวแทนปะวะ” ประโยคท้ายถูกกล่าวออกไปด้วยเสียงหนัก เป็นการยืนยันสถานะอย่างชัดเจน
แค่ตัวแทน

--------------------------------------------------------

“ไปไหม”
“ไปไหนคะ” เธอมองหน้าคุณหมอคนเก่ง
“เดินเล่นริมทะเล” ชายหนุ่มเอียงคอแล้วมองออกไปด้านนอก
“ทำไมชวนโปรด” ฝ่ายหญิงสาวอดจะถามไม่ได้ ไม่รู้เขาอารมณ์ไหนกัน
“แล้วจะให้ชวนใคร รำนำเหรอ” เขาเลิกคิ้วตั้งคำถาม
“จะชวนไหมล่ะคะ โปรดจะไปเรียกให้”
หนนี้ทิวัตถ์ถึงกับถลึงตาใส่ ดูเหมือนการมาเที่ยวทะเลจะทำให้ปรีดิทากลับมาพูดมากขึ้นกว่าเดิม แต่เขาก็ไม่อยากต่อปากต่อคำมากจึงถามซ้ำ
“จะไปไหม”

--------------------------------------------------------

โหลดตัวอย่างอ่าน ก่อนที่จะตัดสินใจซื้อนะคะ
-นักอ่านที่เคยอ่านผ่านเว็บ แนะนำให้อ่านใหม่ค่ะ เพราะมีการรีไรท์เพิ่มเติมเข้าไป
-เรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง อาจจะมีไม่สมเหตุสมผลบ้างนะคะ
-เรื่องนี้มีหลายตัวละคร มีปม ถ้านักอ่านท่านใดยังไม่แน่ใจว่าจะเป็นแนวที่ชอบไหม สามารถหาอ่านตัวอย่างใน Readawrite ได้ค่ะ
-บุคคล องค์กร ทั้งหมดในเรื่องเป็นเพียงเรื่องสมมติ
-แนะนำให้ซื้อผ่านเว็บจะถูกกว่าค่ะ
-เกี้ยวเกล้า-