อย่าคิดรัก

: : : :
อย่าคิดรัก
กฎของเขามีไว้ใช้กับเธอคนเดียว ‘อย่าคิดรัก’
แม้แต่สิทธิ์รักเธอก็ไม่มี
: : : :

“อย่าบีบน้ำตาเหยา ฉันไม่ชอบ” เพียงครู่คำสั่งก็ดังออกจากปากหนา
“ทำไมเฮีย…ถึงใจดีกับเหยาบ้างไม่ได้”
คนเจ็บช้ำไม่สามารถฝืนทนได้อีก เธอเลือกจะเอ่ยเรียกเขาด้วยคำนั้น แม้มันจะเป็นคำต้องห้าม และส่งผลให้เจ้าของร่างกำยำผละถอยห่างในทันใด
“ฉันไม่ใช่เฮียของเธอ ไม่เคยอยากเป็น ไม่เคยอยากนับญาติด้วย” ถ้อยคำนี้หนักแน่น ยืนยันถึงความชังได้เป็นอย่างดี คนฟังจึงสะอึกจุกไปทั่วทั้งอก
“ถ้าเกลียดกันนักแล้วเฮีย…คุณสามช่วยเหยาทำไม” เธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมเขาถึงยอมช่วยเหลือในวันที่เธอจนหนทาง
ศาสตรากดยิ้มร้ายก่อนตอบ
“สงสาร และก็แค่อยากเอา”
ถ้อยคำนี้เยาวดาถึงกับต้องหลับตาลง กล้ำกลืนความช้ำไว้ในอก ทั้งที่อยากจะร้องไห้พร้อมทั้งกรีดร้อง และคนที่เกลียดชังกันก็ยังไม่หยุดกักขังหัวใจของเธอให้อยู่แต่ในพื้นที่แคบๆ
“อย่าลืมกฎของเราเยาวดา”
น้ำเสียงของศาสตราห้วนกระด้าง เขามีกรอบสำหรับความสัมพันธ์นี้ ก่อนจะเอ่ยย้ำเน้นทุกถ้อยคำให้เยาวดาได้เข้าใจอีกรอบ
“อย่า-คิด-รัก”
มันเป็นกฎง่ายๆ ที่เยาวดาไม่มีสิทธิ์เลือกหรือว่าปฏิเสธ

--------------------------------------------------------
โหลดตัวอย่างอ่าน ก่อนที่จะตัดสินใจซื้อนะคะ
-เรื่องนี้เนื้อหากระชับ ไม่มีความซับซ้อนค่ะ ถ้านักอ่านท่านใดยังไม่แน่ใจว่าจะเป็นแนวที่ชอบไหม สามารถหาอ่านตัวอย่างใน Readawrite ได้ค่ะ
-เรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง อาจจะมีไม่สมเหตุสมผลบ้างนะคะ
-บุคคล องค์กร ทั้งหมดในเรื่องเป็นเพียงเรื่องสมมติ
-แนะนำให้ซื้อผ่านเว็บจะถูกกว่าค่ะ