Love in Time : ในห้วงกาล

“ฉันไม่ขอให้คุณเลิกกับผู้หญิงของคุณหรอก และก็ไม่ได้หวงอะไรด้วย” หญิงสาวเหยียดยิ้ม ยิ้มกว้างขึ้นเรื่อยๆ เมื่อตัดสินใจได้เด็ดขาด ขณะมองสีหน้าคนฟังที่แปรเปลี่ยนไปเป็นบึ้งตึงทีละน้อย “ฉันถือคติ ไม่นั่งเสียดายสิ่งที่ไม่เคยมี ในเมื่อคุณไม่เคยมีความรักให้ฉัน ฉันจะเสียใจไปทำไมที่คุณไม่รักฉัน และเมื่อคุณไม่รักฉัน ต่อให้ได้ตัวคุณมาก็ไร้ประโยชน์ เมื่อมันไร้ประโยชน์ การเสียของไร้ประโยชน์มีอะไรน่าเสียใจล่ะคะ?”
“ของไร้ประโยชน์ที่เธอพูดถึงนั่นคือสามีเธอนะ”
ผู้หญิงคนนี้! เมื่อครู่พวกเขายังยิ้มให้กันดีๆ แล้วเธอก็ทำลายบรรยากาศดีๆ นั้นลงเสียได้!
ความหงุดหงิดบางอย่างก่อตัวขึ้นเชื่องช้า บางเบาเหมือนควัน...แต่ก็เหมือนควันที่ถึงจะสูดเข้าไปเพียงเล็กน้อยก็ทำให้แสบจมูกได้แล้ว
ทว่าต้นสายปลายควันมาจากไหน...แพทริคไม่รู้เลยสักนิด
“สามีของฉัน ชู้รักของคนอื่น บางอย่างพอต้องแชร์กับคนอื่นๆ มันก็เป็นของสาธารณะ พอดีฉันไม่ค่อยชอบใช้ของสาธารณะเท่าไหร่”

..............................................
กาลเวลาพาสาวไทยอย่าง 'มัลลิกา' ให้ย้อนกลับไปสู่อังกฤษในสมัยวิกตอเรีย
และได้กลายเป็นภรรยาของ 'แพทริค' ลอร์ดหนุ่มผู้สง่างาม

ทว่าไม่มีใครรู้ ว่าการแต่งงานครั้งนี้เกิดขึ้นมิใช่เพราะความรัก

แต่ปราศจากความรักก็ดี หรือต่อให้เขาจะมีชู้รักอยู่ข้างนอกเป็นตัวเป็นตนก็ช่าง มัลลิกาหรือยามนี้คือ 'มาร์กาเร็ต' ไม่สนใจ พยายามใช้ชีวิตต่อไปโดยไม่เอาความสุขไปผูกกับผู้เป็นสามี

ใครจะรู้ว่าเขากลับเอาตัวเองมาผูกติดกับเธอเสียอย่างนั้น!

...............................................

เรื่องนี้เคยมีขายในชื่อเรื่อง พิศวาสรักข้ามเวลา
แต่ในนี้จะมีการปรับปรุงใหม่ ทั้งในส่วนของเนื้อหาและในส่วนของโครงเรื่อง โดยเฉพาะเล่ม 2 ที่จะมีเนื้อหาหรือข้อมูลเพิ่มเติมเข้ามามากขึ้น

นิยายโรมานซ์แบบนี้เพิ่งเคยเขียนเป็นเล่มแรก เขียนไว้นานแล้ว เหมือนเป็นการลองมือค่ะ