หวานใจนายภูริน

*******...โหลดตัวอย่างก่อนอ่าน หากถูกใจแล้วฝากผลงานด้วยนะค๊าาาา

+++++ณัฐนรีมองตามเพื่อนก่อนจะเดินเล่นไปตามสวนดอกไม้โบราณของวัดที่ปลูกไว้อย่างเป็นระเบียบ ดอกไม้หายากในวรรณคดีที่เธอเคยเรียนถูกติดชื่อไว้ที่กลางลำต้น เด็กสาวหยุดอยู่ใต้ต้นดอกจำปีที่ส่งกลิ่นหอมขจรขจาย เธอพยายามจะเอื้อมเด็ดดอกหนึ่งทว่าอยู่สูงเกินเอื้อม แต่เมื่อหันมาอีกที ร่างสูง ๆ ของใครคนหนึ่งก็โน้มกิ่งดอกจำปีลงมาหาเธอ
“เด็ดสิ อยากได้ไม่ใช่เหรอ โน้มมาให้แล้วนี่ไง” เด็กหนุ่มรุ่นพี่ก้มมามองหน้า มือยังจับกิ่งจำปีไว้แน่น
“นาย! เอ่อ...ไม่อยากได้แล้ว” ณัฐนรีตกใจจึงปฏิเสธออกไปเช่นนั้น เธอไม่คิดว่าจะเจอกับเขาที่วัด
“ทำไมล่ะ...เปลี่ยนใจง่ายจังนะเรา” พูดพลางเอื้อมมือไปเด็ดดอกไม้เล็ก ๆ ดอกนั้นเสียเอง เขาถือมันไว้และปรายตามองสลับกับเด็กสาวในชุดสวยงามตรงหน้า
ณัฐนรีรู้สึกขัดเขินกับสายตาของเขาเล็กน้อย ในดวงตาผู้พูดไม่มีเค้าของการดูแคลนหรือเย้ยเยาะแต่มันเป็นสายตาของการชื่นชมอย่างเปิดเผย

** ปล.รักใส ๆ ทว่าอบอุ่นหัวใจ ตั้งแต่วัยมัธยม อุดมศึกษา จน...ได้มาครองคู่กัน