เสมือนหนึ่งใจเคยรัก

อู๋เยว่ฉินยอมแต่งงานกับบุรุษที่ไม่ได้รักเพราะคำสั่งและการบีบบังคับจากบิดารวมไปถึงคนครอบครัว หลายปีที่นางอาศัยอยู่กับบุรุษที่ไม่ได้รักทั้งยังมากไปด้วยอนุภรรยา นางยอมให้เขาทุกอย่างกระทั่งเคยมีความคิดโง่ๆว่าหากนางมีบุตรให้เขาได้...เขาจะกลายเป็นคนที่ดีขึ้น

แต่สุดท้ายแล้วอู๋เยว่ฉินก็คิดผิด...จ้าวเสวี่ยไม่มีทางเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมได้เพียงเพราะนางมีบุตรฝาแฝดชายหญิงให้เขา

ทว่า...ต่อให้เขาจะไม่เป็นคนที่ดีขึ้นอย่างไร แต่เขาก็ไม่ควรเลวทรามต่ำช้าลงมิใช่หรือ?

แต่เหตุใดเขาจึงเลวร้ายลงไปได้มากถึงขั้นพยายามจะเอาชีวิตของนางกับลูกน้อยอีกสองคนเล่า

จนในที่สุดอู๋เยว่ฉินก็ต้องสูญเสียลูกไปหนึ่งคนเพราะบิดาแท้ๆของพวกเขา เช่นนี้เเล้วจิตใจคนเป็นมารดาเช่นนางจะมีชีวิตอยู่ต่อไปโดยไม่คิดทวงคืนความยุติธรรมให้ลูกน้อยได้อย่างไร?

"เจ้าวางใจเถอะ ต่อให้ข้ามิได้เป็นบิดาของลูกเจ้า แต่ข้าขอสาบานว่าจะไม่ยอมให้ลูกของเจ้าตายไปโดยไม่ได้รับความยุติธรรมเด็ดขาด ต่อให้สองมือของข้าต้องเปื้อนเลือดก็ตาม"

คนฟังยิ้มบางรับ ทั้งยังคิดในใจว่าเหตุใดนะ?...เหตุใดลูกของนางถึงไม่มีวาสนาได้บุรุษคนตรงหน้าเป็นบิดาของพวกเขาแทนบิดาสารเลวผู้นั้น...


*เรื่องนี้จบดี มีดราม่า และ NC อันน้อยนิด

**พระ-นางไม่ได้เป็นชู้กันนะคะ ถึงคำโปรยอ่านแล้วเหมือนจะชวนคิดไปในทางนั้นก็ตาม

*** มีตอนพิเศษท้ายเล่ม แนะนำให้โหลดตัวอย่างมาอ่านกันก่อนได้นะคะ

****เรื่องนี้มีภาคต่อเป็นแนวเทพเซียน (เร็วๆนี้ ไม่ปีนี้ก็ปีหน้า ถ้าได้กำลังใจเยอะๆอาจจะมาเดือนหน้า) อ่านแยกได้

***** ขอบคุณที่สนับสนุน ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ และขอน้อมรับทุกคำติ-ชมค่ะ