ลุงไม่ใช่ลุง(ผัว)

“โอ๊ย! เจ็บนะโว้ย” ชายหนุ่มร้องอุทานอย่างตกใจ เมื่อรู้สึกตัวว่าเหมือนมีอะไรมากระแทกที่สีข้างของเขาเต็มแรง
“อย่าบอกนะว่าคุณถีบผม” เขาเอ่ยเสียงเข้มอย่างไม่พอใจ
“เออ! ฉันถีบเองแหละ คุณเป็นใคร” ไอรินจ้องหน้าชายหนุ่มราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ
“คุณเป็นบ้าอะไร ถึงจำอะไรไม่ได้ หรือว่าผมทำรุนแรงกับคุณมากเกินไป ทำให้สมองของคุณกระทบกระเทือน” อัครพลสัพยอกนิด ๆทั้งที่ยังเจ็บอยู่ไม่หาย
“ทำอะไร นี่คุณทำอะไรฉัน” คำพูดของไอรินทำให้อัครพลถึงกับขมวดคิ้วไม่เข้าใจว่าเธอกำลังจะสื่ออะไรกับเขากันแน่ ก็ในเมื่อหญิงสาวเองก็น่าจะรู้ดีว่าเธอมาหาเขาเพื่ออะไร
“นี่คุณ! จำอะไรไม่ได้เลยเหรอ ห้องนี้ก็เป็นห้องนอนของผม คุณเองที่เป็นคนเข้ามาเสนอตัวให้ผมเองนะ พอผมไม่ยอมคุณก็ไล่ปล้ำผมเสียอีก จะว่าไปผมต่างหากละที่โดนคุณข่มขืน พูดผิดพูดใหม่ได้นะครับ” อัครพลได้ทีใส่ไข่เข้าไปอีก สายตาคู่คมจ้องมองความสวยของหญิงสาว ที่เขาเพิ่งมีอะไรด้วยทั้งคืนไม่วางตา