คุณหนูตัวร้ายกับองครักษ์หน้าเหี้ยม

นางร้ายกาจ เอาแต่ใจตัวเอง และนางงดงาม
เขาเขาเข้มแข็ง เขาดุดัน และเขาเหี้ยมโหด
สวรรค์นำพาทำให้คนที่ต่างกันสุดขั้ว โคจรมาร่วมทางกัน
ความหฤหรรษ์จึงเกิดขึ้น
***************
"ท่านองครักษ์เจ้าขา ท่านห้อยแท่งทวนไว้ข้างเอวด้วยหรือ ทั้งใหญ่ ทั้งยาว อื้ม"
"เมาแล้วกร่าง ลวนลามข้า ถอยไป! สตรีไร้ยางอาย"
***************
ตัวอย่าง
“ข้าเพียงยืนอยู่นิ่ง ๆ เป็นเจ้าไม่ใช่หรือที่กระโจนใส่ข้า”
“ฮ้า! ท่านว่าเช่นไรนะ กระโจน กระโจน ม่อลี่ หมายความว่าเช่นไร ข้านะหรือ กระโจนใส่เขา”
หวังเสาเย่าอ้าปากกว้าง หันไปถามสาวใช้ที่ยืนอ้ำอึ้งไม่รู้จะพูดความจริงหรือโกหกเพื่อให้คุณหนูของนางสบายใจ
“ใช่” เขาพยักหน้าพลางเอื้อมมือแตะกลางหน้าผากที่รู้สึกว่ากำลังปูดบวมขึ้นเล็กน้อย
“ท่าน! ท่านต้องรับผิดชอบ” หวังเสาเย่าชี้นิ้วไปที่บุรุษที่ทำให้นางเจ็บตัว
“รับผิดชอบในโทษฐานอันใดหรือ” เขายกมือข้างขึ้นกอดอก เอียงคอเล็กน้อย นัยน์ตาสีนิลจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยความงุนงง
“โทษฐานที่ยืนให้ข้ากระโจนใส่”
“เจ้าช่างเป็นสตรีที่ประหลาดยิ่ง”

****************

ฝากเรื่องใหม่ด้วยค่ะ สนุก ซาบซ่าน สั่นสะท้านทั้งเมือง
หากผิดพลาดประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนผลงานของนักเขียน นามปากกา Faang Faang