ฤดูใบไม้ร่วงหวงรัก

ทั้งที่ใช้เวลามาสองปีเพื่อลบเขาให้หายไปจากหัวใจ ทว่าเพียงแค่เห็นเขาเดินเข้ามา กลับปลุกเรื่องราวในอดีตที่คิดว่าถูกลบไปแล้วให้รื้อฟื้นขึ้นมาได้มากมาย

ทำไมในวันที่อยากจะมูฟออน เขาถึงต้องกลับเข้ามาทำให้ใจหวั่นไหวจนเดินไปข้างหน้าต่อไม่ได้แบบนี้ล่ะ

“หนูรู้ไหมคะ เวลาหนูตั้งใจโกหก หนูจะไม่กะพริบตา แล้วก็จะมีเหงื่อผุดขึ้นที่ตรงนี้ค่ะ” ไม่พูดเปล่า เขาใช้ข้อนิ้วมาแตะที่ขมับด้านขวาของฉันแล้วไล้ลากลงมาตามไรผม

“อย่ามาถูกเนื้อต้องตัวฉันอีก” ฉันปัดมือที่กำลังจะทำให้หัวใจของตัวเองอ่อนแอลง “แล้วต่อไปก็เลิกเรียกฉัน…”

แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดได้จนจบประโยค เขาก็ใช้มือประคองใบหน้าฉันให้อยู่นิ่ง ก่อนจะกดริมฝีปากหยักเข้ามาแนบชิด จนฉันไม่สามารถพูดอะไรได้อีก

ใจสั่นสะท้านเมื่อรู้สึกถึงแรงขบเม้มริมฝีปากอย่างแผ่วเบา เผลอจมดิ่งไปกับจุมพิตแสนหวาน พาลนึกถึงภาพวันวานที่เคยหวานซึ้ง ฉันอ่อนแอเกินกว่าจะทักท้วงต่อต้านกับการกระทำนั้น

แต่ที่ทำได้คือ เรียกสติให้กลับมา แล้วบอกกับตัวเองว่านี่เป็นจูบสุดท้ายที่ฉันจะยอมให้มันเกิดขึ้นระหว่างเราสองคน

ในเมื่อเขาทำให้ฉันลืมเขาไม่ได้สักที เพราะฉะนั้นฉันก็จะตอบแทนด้วยการทำให้เขาต้องจดจำฉันไม่มีวันลืมเช่นกัน

ʚ♡ɞʚ♡ɞʚ♡ɞʚ♡ɞ
- เนื่องจากเรื่องนี้จะมีการเล่าเรื่องปัจจุบันสลับกับอดีต รบกวนนักอ่านโปรดโหลดอ่านตัวอย่างก่อนนะคะ
- นักอ่านที่ใช้ระบบ ios หากซื้อผ่านเว็บราคาจะน่ารักกว่า ซื้อผ่านแอปนะคะ