อนุสุดโหดของท่านเเม่ทัพ

อดีตอันโหดร้ายที่เขาสร้างฝังใจนาง ทำให้นางต้องร้ายเพื่อที่จะต่อกรกับเขา ตอนนี้เขาเป็นถึงเเม่ทัพที่ฮ่องเต้ยังกลัว เเต่ขอบอกไว้ก่อนนะว่านางไม่กลัวเขาหรอก ถ้าเขากล้าเข้ามาใกล้ นางก็พร้อมจะสู้ไม่ถอย!

ตัวอย่างความสนุก

ด้วยความต้องการปิดปากคนปากเเข็ง เขาจึงโน้มตัวลงมาใช้ปากเขาเเนบลงไปบนปากนาง
จิงรุ่ยเม้มปากสนิทไม่ให้เขารุกล้ำเข้าไป เสิ่นซิ่งก็ไม่รีบร้อนเขาใช้ความชำนาญอันช่ำชองยอกเอินขบเม้มดูดเลีย ริมฝีปากนางอย่างต้องการให้ท่อนไม้กลายเป็นเต้าหู้เหลว เเต่ความหวังของเขากับไม่เป็นผลเมื่อเขารับรู้ถึงความเค็มบนหน้านาง
นางร้องไห้!
"จิงรุ่ย จิงรุ่ยเจ้าได้ยินข้าไหม"
ในหัวของจิงรุ่ยนางไม่รับรู้อะไรอีก นอกจากเหตุการณ์วันนั้น วันที่เขาฆ่าคนตายต่อหน้านาง
ร่างกายนางจึงเเข็งขืนตามความตกใจที่ได้รับ
เสิ่นซิ่งไม่รู้จะทำยังไง เขารู้สึกกลัว กลัวว่านางจะเป็นอะไรไป
เขาจึงเขย่าเรียกนางเบาๆ ก่อนจะดึงนางไปไว้ในอ้อมกอดอย่างช้าๆ
"ข้าขอโทษ ขอโทษ เจ้าไม่ต้องกลัว ข้าอยู่นี่เเล้ว อยู่นี่เเล้ว"
เสียงหัวใจเต้นระรัวของเขาที่เเนบชิดบนอกนาง ทำร่างกายนางฟื้นสติคืนอีกครั้ง
"ท่านมันสารเลว"
นางใช้เเรงที่ได้กลับมาตบเขาจนเลือดกลบปาก ตอนเเรกนางคิดว่าเขาจะหลบ เเต่เขากลับไม่หลบ ปล่อยให้นางตบจนเลือดไหลรินไปทั่วปาก นางไม่รู้ว่าควรรู้สึกยังไง เเต่ปากไวกว่าความคิด นางจึงเอ่ยออกไป
"สมควรเเล้ว"
"ใช่สมควรเเล้ว"
ปล.อ่านตัวอย่างก่อนซื้อนะ ตอนนี้ไร้ท์ได้เเก้คำผิดในเรื่องเเละปรับเเต่งเนื้อหาบางส่วนเเล้ว
ถ้าชอบก็อุดหนุนกันได้ ขอบพระคุณค่ะ