นาวาใจ

ไม่เคยมีครั้งใดที่หัวใจเต้นระส่ำได้เท่าครั้งนี้...จักรินทร์คิดเช่นนั้นเมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่ตรงริมระเบียงในเงามืด
เขาเป็นชายหนุ่มที่มีความลึกลับซ่อนเร้น ใบหน้าคมคายถูกซ่อนไว้หลังหนวดเครารกครึ้ม ดวงตาดุที่แลมองมาบางคราอ่อนโยน บางคราเคียดแค้น..เพราะอะไรกันเล่า? จักรินทร์ยังตอบตัวเองไม่ได้..
หากแต่..เมื่อถึงเวลาที่เขาจะต้องกลับบ้าน เขาเองนั่นล่ะที่เดินเข้าสู่กับดักของอีกฝ่าย..
เมื่อหน้ากากของชายคนนั้นถูกกระชากออก ...ความทรงจำในวัยเยาว์ก็หวนคืน..
พี่ชาย...พี่ชายที่แสนชัง.. หากแต่ก็แสนรัก..