กระดังงาเล่ห์รัก

“นายใช่ไหมที่เป็นหัวหน้าออกแบบคนใหม่” ใบหน้าสวยคมกริบสะบัดผมกลับมาเผชิญกับหนุ่มหล่อตรงหน้าเธอ ใบหน้าคมที่ชวนเธอจินตนาการไปไกล
ผู้ชายคนที่จูบเมื่อคืน!
“คุณ! ” เขาตกตะลึงไปชั่วขณะ
“เชิญนายนั่งลงก่อนซิ”
เวนิสาวางตัวนิ่งเฉยแสร้งว่าไม่เกิดอะไรขึ้น สาวใหญ่ค่อยๆเดินอวดหุ่นทรงโตเข้ามานั่งบนโซฟารับแขก
เธอสะบัดเส้นผมสยายไปด้านหลังเผยให้เห็นทรวงอกอิ่มที่เบียดเต้าภายใต้เดรสที่คว้านลึกจนเห็นขอบบราลูกไม้โผล่พ้นออกจากคอเสื้อ
“ผมไม่คิดว่าเราจะได้เจอกัน”
“เรารู้จักกันด้วยเหรอคะ คุณคงเป็นหัวหน้าฝ่ายออกแบบใช่ไหม” เธอไม่ได้ใส่ใจกับการจ้องมองของเขาใดๆ
“ตกลงคุณจะแกล้งทำเป็นว่าเราไม่รู้จักใช่ไหม”
“เมื่อคืนฉันบอกแล้วไงว่า ถ้าเจอกันอีกก็ไม่ต้องทัก ไม่จำเป็นที่ต้องรู้จักกัน หรือคุณยังอารมณ์ค้าง? ”