ลี่เหม่ยหลิน แม่สื่อข้ามภพ

เรื่องราวของสาวสวยเจ้าของบริษัทรับจัดหาคู่ ที่ไม่เคยลืมรักเก่าอันเจ็บปวดกับการย้อนเข้าไปอยู่ในยุคจีนโบราณ...ที่เจ้าของร่างนั้นมักจะหวั่นไหว ใจสั่นกับบุรุษรูปงามที่เป็นอาจารย์ของตนเอง เท่านั้นยังไม่พอ อาจารย์ผู้นี้ยังมีทั้งฮูหยินและอนุอยู่เต็มจวน!! ซึ่งนางจะไม่ขอเป็นหนึ่งในสตรีพวกนั้น

"อากาศร้อนมากนะอาซิง" ลี่เหม่ยหลินกล่าวกับสาวใช้
จู่ๆ กลับมีร่มหนึ่งคัน มากางบังแดดให้นาง ความตกใจทำให้นางถึงกับสะดุดก้อนหินและโผไปข้างหน้า “อ้ะ!” สวบ!! “อุ๊ย!” เอวบางถูกจับไว้ด้วยมือแข็งแกร่ง ตัวนางสั่นระริกภายใต้อ้อมกอดบุรุษ
“คุณหนูลี่ เจ้าช่างไม่ระวังตัวเอาเสียเลย” ^^
น้ำเสียงเช่นนี้ มีเพียงหนึ่งเดียวที่นางจดจำ หัวใจดวงน้อยเต้นแรง ลี่เหม่ยหลินไม่รู้ว่าการถึงเนื้อถึงตัวยามนี้ นางควรจะถามหาความรับผิดชอบรึเปล่า หรือท้ายที่สุด ความจริงแล้วมันเป็นเพียงแค่การช่วยเหลือและมิมีผู้ใดสนใจ ตากลมมองไปยังเบื้องหน้า…กลับปรากฏว่า ‘ผู้คนรอบด้านต่างยืนนิ่ง และจ้องมองนางที่อยู่ในอ้อมกอดของท่านอาจารย์อู๋เทียนเล่อ!’ “ปล่อยศิษย์ก่อนเจ้าค่ะ” ใบหน้านวลแดงก่ำ มือบอบบางพยายามแกะมือหนา ที่นางเพิ่งจะได้รู้ว่ามันหยาบกร้าน อาจจะเพราะอีกฝ่ายฝึกวรยุทธ์...ไม่สิ นางต้องไม่ไขว้เขว “ท่านอาจารย์เจ้าคะ ปล่อยศิษย์ก่อน ท่านมิเห็นหรืออย่างไรว่าตอนนี้มีแต่คนมองพวกเรา”
“อ่า...นั่นสินะ ถ้าไม่มีใครมองคงจะกอดเอวเจ้าได้นานกว่านี้แน่ๆ”
สตรีตัวน้อยเม้มปากแน่น ‘เหตุใดจึงกล่าวราวกับกำลังเกี้ยวสตรี’ หรือข่าวลือที่ว่าท่านอาจารย์ชมชอบสตรีรุ่นเยาว์คงเป็นความจริงที่สุด ลี่เหม่ยหลินขยับร่างถอยห่าง พร้อมหันหลังไปเผชิญหน้ากับอีกฝ่าย แม้หัวใจของนางจะเต้นแรงมาก...แต่นางก็จะบังคับให้สมองสั่งการร่างกายให้ได้ “เจ้าค่ะ” ‘เอ๋?’ นางขมวดคิ้วกับคำพูดนั้น “เอ๊ย! ไม่ใช่นะเจ้าคะ”
“ใช่ก็บอกว่าใช่ อาจารย์ล้วนยินดีที่ได้กอด”


# ปล.นิยายเรื่องนี้ไม่ดราม่า ฟีลกู๊ดเหมือนเดิมจ้า