รานใจในรอยลวง

“พันคะ”
“ผู้หญิงอย่างเธอมีสิทธิ์อะไรมาเรียกฉันแบบนี้” น้ำเสียงเข้มเอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจ มองหญิงสาวที่อยู่ในชุดสีชมพูอย่างดูเเคลน
“คะ…คุณพันไมล์ กระถินขอโทษค่ะ” หญิงสาวพูดตะกุกตะกัก ก้มหน้ามองมือตัวเอง จากคนที่เขารักมากที่สุด กลายเป็นคนที่เกลียดที่สุด เกลียดจนเขาไม่อยากจะญาติดีด้วย
“แล้วมาที่นี่มีเรื่องอะไร?”
“กระถินจะมาเจรจาเรื่องหนี้ค่ะ
“เจรจาด้วยวิธีไหน บนเตียงหรือบนโต๊ะดี” พันไมล์เหยียดยิ้ม มองคนตรงหน้าอย่างสมเพช กว่าจะมายืนจุดนี้ กว่าจะมาถึงจุดที่ทำให้สองพ่อลูกจอมร้ายกาจตกต่ำได้ เขาต้องผ่านอะไรมามากมาย
“คุณพันไมล์”
“พ่อเธอเป็นหนี้ฉันด้วยสิ ต่อให้ขายหมดทุกอย่างก็คงไม่พอ”
“ฉันอยากให้คุณพันไมล์เห็นใจเราบ้าง?”
“เห็นใจเหรอ? เห็นใจแล้วได้อะไร คนอย่างเธอกับพ่อเคยเห็นใจใคร ถ้าไม่มีเงินจ่าย พ่อเธอเตรียมตัวโดนฟ้องล้มละลายได้เลย”