วิมานแสนซน ฉบับรวมภาคพิเศษ 1

นิยายน่ารักอารมณ์ดี หาก วิมานแสนซน ยังอยู่ในความทรงจำของทุกคน
เล่มนี้คือภาคพิเศษ ที่อ่านเพื่อให้หายคิดถึง และกุญแจนำไปสู่เรื่องต่อๆไปในซีรีส์วิมานแสนรัก ผลงานการันตีรอยยิ้มจาก น.การันต์

วิมานแสนซน ฉบับรวมภาคพิเศษ VIP ที่ MEB เท่านั้น
VIP1 : ต้องเลือก
VIP2 : เอสเปรสโซ่ สองช็อต
VIP3.1 : พัก...(ร้อนรัก)
VIP3.2 : พัก... (รักร้อน)
VIP 4 : การเดินทาง
VIP 5 : แมงมุมขยุ้มหัวใจ
VIP 6 : น้ำพริกตาแดง
ของแถม บทพิเศษ ลิงจี๊ดลิงจ้อย


ตัวอย่าง ตอนพิเศษ พัก...(ร้อนรัก)

“รักเมียจัง ลิงน้อยตอนตื่นนอนแบบขี้เกียจๆน่ารักมากมาก มาก ครับ” นัฏฐ์กรณ์กดจูบค้างที่ขมับเขายิ้มทั้งที่ไม่คลายจูบมีความสุขที่สุดยามมีพิมานมุขอยู่ข้างกาย
“หอมจังค่ะ” พิมานมุขกอดตอบคนตัวโตจูบหอมที่แก้มสากออดอ้อนคล้ายเด็กน้อยหัวใจเต้นรัวเหมือนแรกรัก พี่นัฏน่ารักและอ่อนโยนกับเธอเสมอ รู้สึกถึงกลิ่นหอมของความรักที่ให้รสหวานจนสัมผัสได้ด้วยหัวใจ สองหนุ่มสาวกอดและมอบจูบให้กันท่ามกลางอากาศร้อนของเที่ยงวันอุ่นเครื่องวันเริ่มต้นการฮันนีมูนของลิงน้อยลิงใหญ่พักร้อนครั้งนี้ที่อบอวลไปด้วยไฟแห่งรัก

ตัวอย่าง ตอนพิเศษ พัก...(รักร้อน)

ไอเย็นและหมอกจางๆทำให้พิมานมุขตัวสั่นเล็กน้อยมือใหญ่รีบกระชับกอดพร้อมห่มผ้าคลุมไหล่ให้ ลมจากทิวเขาพัดมาเป็นระยะๆ ปอยผมจากการเกล้ามวยหลวมๆพริ้วไหวตามแรงลม นิ้วเรียวยาวของนัฏฐ์กรณ์ค่อยๆม้วนผมที่หอมนุ่มชวนสัมผัสจนพันเป็นเกลียวคล้ายยอดใบไม้ที่เขามองผ่านไปยังใบหน้าขาวนวล แสงไฟจากตะเกียงเจ้าพายุดูอ่อนหวานในพลันเมื่อประกายจากดวงตากลมสบตอบ นับตั้งแต่วันที่เขาฝากรอยจูบมัดจำเอาไว้บนความนุ่มหอมครานั่งเรือชมหิ่งห้อย ในวันนั้นหัวใจของเขาถูกผูกมัดไว้กับคำสัญญาถึงคำตอบที่จะมอบให้ผู้หญิงตรงหน้าในสักวันเมื่อทุกอย่างกระจ่างชัด
เวลานั้นรู้เพียงว่ามีความรู้สึกอุ่นๆที่วาบขึ้นในหัวใจ ไม่รู้เลยว่ามันคือความรักที่มีค่ายิ่งใหญ่ รักครั้งสุดท้ายของเขาและเธอ สิ่งที่ผ่านเข้ามามากมายทุกอย่างถูกประทับจดจำตราตรึงในอณูความรู้สึก สัมผัสที่มอบให้กันทุกครั้งอบอุ่นอ่อนหวานละมุนละไม ยิ่งใกล้ยิ่งคิดถึง ยามห่างเหมือนหัวใจถูกพร่าผลาญด้วยความคะนึงหา

ตัวอย่าง ตอนแมงมุมขยุ้มหัวใจ

เสียงของลูกน้อยเงียบลงแล้วพิมานมุขอมยิ้มในที่สุดลิงจ้อยสุดแสบก็ยอมแพ้จอมซนต้นฉบับจนได้ หญิงสาวเลื่อนตัวลงนอนตะแคงมองหยาดฝนที่โปรยปรายพร้อมฟ้าแลบแปลบปลาบวันคืนผันผ่านไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เธอเป็นคุณแม่ลูกสามที่ทั้งหมดน่ารักถอดแบบผู้ชายที่เธอรักมาก นึกย้อนถึงคืนก่อนวันแต่งงานเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว คืนที่สามที่ต้องห่างกันตามธรรมเนียมที่แม่อรดียึดปฏิบัติมาตั้งแต่ย่าทวด

‘ก๊อก!’ เสียงคล้ายลูกมะกอกต้นข้างห้องนอนที่เรือนคุณหอมดีหล่นลงบนหลังคา แต่ครั้งนี้คล้ายพุ่งชนกระจกหน้าต่างก่อนล่วงลง พิมานมุขที่เข้านอนแต่หัวค่ำสะดุ้งตื่นทันที สามคืนนี้เธอนอนคนเดียวเนื่องจากพิไลวรรณเพื่อนรักมีลูกเล็กที่ต้องดูแล แม่ดีเข้านอนพร้อมกันห้องนอนเดิมของพี่เมฆ เสียงลูกมะกอกดังขึ้นอีกครั้งหญิงสาวอมยิ้มสงสัยมะกอกต้นนี้จะมีลิงใหญ่ห้อยโหนอยู่ ลิงน้อยลุกจากเตียงนอนมุ่งไปที่หน้าต่างและปิดปากเพื่อกลั้นหัวเราะเมื่อสิ่งที่คิดไว้เป็นความจริงคนตัวโตปีนขึ้นมาที่กลางต้นมะกอกที่กิ่งก้านแผ่หนาแข็งแรงดูปลอดภัย ลิงน้อยเปิดหน้าต่างยืนกอดอกแกล้งทำหน้าดุ
“มาที่นี่ไม่ได้นะคะพี่นัฏ”
“คิดถึงเมีย”
“แน้! เด็กดื้อ” พิมานมุขอมยิ้มเมื่อนัฏฐ์กรณ์เอื้อมมือและพยักหน้าขอบางสิ่ง มือเล็กยื่นออกไปขณะที่ชายหนุ่มโหนตัวมาเพื่อมอบจูบที่หลังมือเบาๆ
“ชื่นใจจังแต่ไม่หายคิดถึง” คนช่างอ้อนเมียต่อรองอีกนิดวันนี้เขาอยากพาเธอไปทบทวนความทรงจำ
พิมานมุขเลิกคิ้วและทำหน้ากรุ้มกริ่มเธอเองก็คิดถึงลิงใหญ่มากมาก มาก มากมาก นอนบนที่นอนนุ่มแต่ไร้ไออุ่นของเขาคล้ายกับนอนหนาวบนพื้นหินเย็นเยือก
“แล้วลิงน้อยต้องทำอย่างไรคะ” ลิงน้อยคิดว่าคนเจ้าเล่ห์จะเลียนแบบพี่เมฆแต่ผิดคาด
“หนีตามลิงใหญ่ แต่ชั่วคราวนะครับ” ลิงใหญ่รีบพูดให้จบประโยคโดยเร็วเพราะลิงน้อยทำท่าจะเป็นลิงน้อยนักบิดอีกแล้ว