ปล้นร้ายกลายรัก

ผมคิดว่า พรหมลิขิต กรรมลิขิต บุพเพสันนิวาส เบญจเพส มันคาบเส้นกันอยู่นะ เอ้อ ไอ้สามคำแรกมันใกล้เคียง แต่ไอ้คำสุดท้ายมันเกี่ยวด้วยเหรอวะ? (ใครไม่รู้มันถาม) เกี่ยวสิวะ (และแน่นอนผมตอบมัน) เพราะมันเกิดขึ้นกับผมในวัยเบญจเพสพอดิบพอดี เริ่มจาก ผมที่กำลังจะแต่งงานก็ไม่ได้แต่ง ไอ้เรื่องนี้ผมก็ยังพอทำใจที่ไม่ได้ดำรงตำแหน่ง ‘ว่าที่ผัวเจ้าสาว’ แต่เหตุการณ์มันดันลามปามไปมากกว่านั้น มันทำให้ผมต้องจากพ่อผู้เป็นไอดอลถ่ายทอดพันธุกรรมให้ผม จากบ้านที่เคยอยู่ ห้องน้ำที่เคยถ่าย ห้องนอนที่เคยนอนและทำกิจกรรมลับในบางครั้ง ไอ้เหตการณ์นี้มันมากับบุคคลที่ไม่น่ามาเจอกันได้ และไอ้บุคคลพวกนี้แหละที่มันพรากผมไปจากบ้าน

ไปในที่ที่ผม เอ้อ ไม่เคยเห็นที่นี่ที่ไหนมาก่อนนอกจากที่นี่?????
ที่ที่เปลี่ยนชีวิตผมไปอย่างไม่คาดฝัน
ที่ที่ทำให้ผมพบกับความรัก
ซึ่งไม่น่าจะเกิดขึ้นได้
ระหว่าง

ผมที่เป็นตัวประกัน

และ

เขาที่เป็นนักโทษ