ส่องลายคราม สืบหาจีนกรุงศรีฯ

ส่องลายคราม สืบหาจีนกรุงศรีฯ เป็นประวัติศาสตร์ของอยุธยาที่แฝงอยู่ในพยานวัตถุเช่นเครื่องกระเบื้อง ที่นักสะสมไทยนับสิบชั่วคนสงวนรักษาสืบทอดกันมา ที่พิมพ์ประไพ พิศาลบุตร ถ่ายทอดจากการสะสมและศึกษาเครื่องลายคราม ร่วมกับบทความ "การเดินทางของเครื่องกังไส" ของเศรษฐพงษ์ จงสงวน และอิ่มตากับ "ประไพสิทธิ์ตัณฑ์เกยูร คอลเลกชัน" หนังสือเล่มนี้บรรจงบรรจุภาพ "โก๋วต้ง...อยุธยา" ไว้ในปกผ้าปักไหมของ จักกาย ศิริบุตร ด้วยถึงเวลาเปิดกรุกรุงเก่าที่สูญไปกว่า 250 ปี

"... แม้หนังสือเล่มนี้จะอ่านง่าย แต่ก็ลุ่มลึก มิพักต้องเอ่ยถึงภาพประกอบจำนวนมาก หนังสือเล่มนี้ปริทัศน์เครื่องลายครามที่มีอายุในช่วงกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี จึงมีการกล่าวถึงความผันแปรทางการเมืองในแต่ละยุคสมัยคู่ขนานไปกับความเปลี่ยนแปลงทางการเมืองในเมืองจีน ทำให้ประวัติศาสตร์มีชีวิตชีวาขึ้นมาก เพราะเครื่องลายครามต่างๆ ในเล่มนี้เป็นพยานให้กับเรื่องราวในอดีตได้เป็นอย่างดี ตั้งแต่ในระดับชนชั้นปกครอง ไปจนถึงวิถีชีวิตของผู้คนยุคนั้น

[หนังสือเล่มนี้] ไม่แต่ให้ความรู้ในทางประวัติศาสตร์การเมืองเท่านั้น หากยังสะท้อนมิติของประวัติศาสตร์เศรษฐกิจ และประวัติศาสตร์สังคมในกรุงศรีอยุธยาอย่างสำคัญ"ส. ศิวรักษ์

"ความน่าสนใจของงานเขียนชิ้นนี้ก็คือ การใช้ประวัติศาสตร์ของราชวงศ์จีนที่มีการบันทึกเป็นหลักเป็นฐาน ส่องเข้ามายังประวัติศาสตร์ของราชวงศ์ไทย ดังนั้น เครื่องเคลือบจีนที่พบในเมืองไทยจึงกลายเป็นพาหะให้เราทราบถึงความสัมพันธ์ไทยจีน จากราชวงศ์
ทั้ง 5 ของกรุงศรีอยุธยา ควบคู่ขนานกันไปกับราชวงศ์ของจีน จากยุคสมัยของเครื่องลายครามจนกระทั่งถึงเบญจรงค์ที่สีสันเป็นที่ตื่นตาตื่นใจ ทั้งเจ้านายและขุนนาง จากสมัยอยุธยา ผ่านธนบุรีถึงรัตนโกสินทร์ตอนต้น"ชาญวิทย์ เกษตรศิริ

เกี่ยวกับผู้เขียน

พิมพ์ประไพ พิศาลบุตร เกิดที่กรุงเทพฯ จบการศึกษาที่ London School of Economics and Political Science (LSE) และ Cornell University เคยสอนที่คณะบริหารธุรกิจ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (NIDA) ปัจจุบันทำธุรกิจส่วนตัว มีผลงานเขียนหลายเล่ม อาทิ สำเภาสยาม ตำนานเจ๊กบางกอก (2544/2001), นายแม่ (2547/2004), กระเบื้องถ้วยกะลาแตก(2550/2007), และงานภาษาอังกฤษ Bencharong & Chinaware in the Court of Siam: The Surat Osathanugrah Collection (2554/2011), A History of the Thai-Chinese (2558/2015)