เสน่หาใต้ฟ้า

"แค่ครั้งเดียวใช่ไหมคะ"

"ครั้งเดียวก็เกินพอ" ปากร้ายไม่มีสิ้นสุด ทั้งที่ตัวเองเป็นคนเสนอให้เธอเองแท้ๆ

"ก็ดีค่ะ พี่อย่าลืมสิ่งที่พูดด้วยแล้วกันนะคะ"

"คอยดูได้เลย แต่ตอนนี้...ขยับเข้ามาสิ" เอวากลืนน้ำลายลงคอ มองดูเขาที่ขยับตัวไปนั่งยังปลายเตียง เขาดูดีมาก หล่อมาก เท่มากๆ แต่เธอไม่เคยและทำไม่เป็น ทั้งตื่นเต้นกลัวและหากว่าเขาไม่ทำตามที่พูดล่ะ

หมับ

"อ๊ะ!" เพียงแค่เอวาเดินเข้ามาใกล้กับร่างสูงที่นั่งอยู่ วงแขนแข็งแรงนั้นก็ตวัดมาโอบเอวของเธอให้ล้มลงไปนั่งคร่อมตักของเขาในทันที จนเอวาต้องยกมือดันอกแกร่งของเขาเอาไว้ เพรพาะเขากำลังจะจูบเธอ

"ฟังก่อนสิคะ"

"ย...อย่าบอกใครเรื่องนี้ แล้วก็..."

"อะไร"

"อย่าหลอกวานะคะ" น้ำเสียงน่าสงสารที่เอ่ยออกมาพร้อมกับสายตาที่บ่งบอกว่ากลัวแค่ไหน แต่มันทำให้ใต้ฟ้านั้นยิ่งรู้สึกชอบ เพราะเธอดูน่ารัก ไร้เดียงสา น่าแกล้งให้กลัวมากที่สุด

"คำไหนคำนั้น"