เสียงเงียบ

มือที่ชื้นด้วยเหงื่อของผมมันอ่อนแรง โทรศัพท์ในมือจึงล่วงหล่นลงพื้นกระเบื้อง และไถลออกไป...ไกลหลายเมตร ราวกับมีแรงลึกลับดึงดูด
สายเรียกเข้ายังดังไม่หยุด เพลงซึ่งเคยทำให้ผมโยกตัวตามและยิ้มขำ กลายเป็นเพลงสุดหลอน ประหนึ่งคำกรีดร้องจากภูตนรก
โทรศัพท์ผีสั่นไหวอย่างแรง มันเคลื่อนที่ไปข้างหน้า ตรงไปยังผืนทะเลเลือด!!!