เรื่องรักนี้เป็นหน้าที่ดำเอง (หนังสือเสียง)

ทำดีย่อมได้ดี ผลบุญจากการเก็บหมาหลงมาเลี้ยง คือเจ้าของหมาผู้หล่อล่ำ
--------------------
ตอนที่เดินเร็วๆ ออกไปยังหน้าบ้านเธออดเหลือบตาดูในกระจกไม่ได้
ผู้หญิงผิวไม่ขาวแต่ไม่ดำ ผมยาวหยักศกนิดๆ ขมวดเป็นมวยยุ่งๆ ถ้ามองแยกชิ้นส่วน ตา จมูกปากแต่ละชิ้นก็เรียกว่าใช้ได้ แต่พอดูรวมๆ แล้วดูเรียบและจืด แถมมัวทำงานวุ่นจนลืมทาแป้งทาปากอีกแล้ว
อ้อ! จมูกมันด้วย
เธอบ่นขึ้นในใจตอนที่เผลอเอามือไปแตะเข้า
ชาตินี้คงเป็นได้แต่แนนนี่นั่นแหละ
ยิ่งมองเห็นคนที่เดินลงมาจากที่นั่งข้างคนขับเธอก็อยากจะถอนหายใจออกมา
ขาวเนียน กล้ามแน่น เบ้าหน้าฟ้าประทานแบบนี้ แค่เสื้อยืดคอวีสีขาว กางเกงคาร์โกสีกากี รองเท้าผ้าใบก็ดูหล่อดูแพง
วาสนาผู้ใดน้อ
รำพึงรำพันไปมองเขาไป ไม่รู้ตัวเลยว่าส่งสายตาแบบไหนไปจนเขากระแอมแล้วถามขึ้นมานั่นแหละถึงได้รู้สึกตัว
"มีอะไรหรือเปล่าครับ" ดวิษยิ้มให้เธอก่อนถามเสียงนุ่ม
อยากจะตอบเหลือเกินว่า มีใจ แต่ที่พูดออกไปคือ "สวัสดีค่ะ"
-----------------------
นิยายรักที่มีหมาน้อยเป็นตัวละครหลัก และกุมความลับบางอย่างไว้

ถ้าชอบฟังเรื่องรักแนวครอบครัว มีเด็กและหมาน้อย
อบอุ่นละมุนหัวใจ และมีเงื่อนงำนิดๆ ให้พอได้ลุ้น
คุณเลือกฟังถูกเรื่องแล้วค่ะ

เรื่องนี้อยู่ในซีรีส์ สีขาจอมป่วน มีสองเรื่องด้วยกัน
      -เรื่องรักนี้เป็นหน้าที่ดำเอง (เรื่องนี้)
      -เรื่องรักนี้ส้มจะ(ไม่)ยุ่ง (ออกในลำดับต่อไป)