ซ่านรักเมียเก่า (วิศวะง้อเมีย)

ถึงคราวของ ชาวี...วิศวะคลั่งรักมาง้อเมียเก่ากันบ้างค่ะ

(บางตอน) "เค้าขอโทษเมเปิ้ล" เขาคุกเข่าลงแล้วกอดเอวของเธอเอาไว้เหมือนเด็กน้อยคนหนึ่ง น้ำเสียงสั่นของเมเปิ้ลกับน้ำตาที่ไหลออกมาทำให้สะเทือนใจมาก เขาไม่เคยเห็นเธอร้องไห้แบบนี้มาก่อนเลย มากสุดแค่น้ำตาคลอเบ้าในตอนที่เราทะเลาะกัน เขาแพ้น้ำตาเมเปิ้ลเสมอไม่ว่าจะเป็นตอนไหน
เขาทำผิดมาเยอะ
แต่เขาอยากได้โอกาสแก้ตัว

วิศวะทาสเมีย ทาสแมว คลั่งรักแต่เธอคนเดียว ดราม่าเพียงเบา ๆ แต่ NC ฉ่ำมากกก เน้นง้อกันบนเตียงนั่นแหละ ยิ่งพอเมียโสดก็ดันสวยมีเสน่ห์หนักขึ้นไปอีก

พระเอกโบ้ตามเมียกลับ ไม่มีนอกกายนอกใจอะไรมาก่อน ธงเขียวค่าาา

ขอบพระคุณที่แวะเวียนเข้ามานะคะ

(บางตอน) เขาจูบเธอซ้ำอีกครั้งเพื่อไม่ให้เธอพูดคำว่าเลิกออกมาได้อีก แค่นี้เขาก็เจ็บแทบตายแล้ว อีกนิดเดียวจะจองวัดรอเพราะตรอมใจตายที่โดนเมียทิ้ง เขาดันเธอให้นอนลงบนเตียงนุ่มของเรา เขาจะง้อเธอด้วยทุกอย่างที่มี แต่ตอนนี้ขอมีความสุขให้ความรู้สึกหมดอาลัยตายยากจางหายลงไปก่อน มือใหญ่ลูบที่แขนเล็กไปถึงมือและจับประสานนิ้วกันเอาไว้
เราจูบกันอย่างอ่อนหวานเต็มไปด้วยความรู้สึกโหยหากันมากและเจ็บปวดในเวลาเดียวกัน สัมผัสจากลิ้นอุ่นที่โต้ตอบกันอย่างคุ้มเคย รสชาติน้ำตาที่ไม่รู้ว่าของใครกันแน่ ทุกความรู้สึกมันผสมปนเปกันไปหมดจนแยกไม่ออกแล้ว
เรายังรักกันมาก
เขารู้สึกได้ด้วยหัวใจที่พังยับ
"จูบยังหวานไม่เปลี่ยนเลย"
"ชาวี"
"เค้ารู้ แต่คืนนี้ทำเหมือนเรารักกันเถอะนะ"
"มันจะเจ็บปวดเปล่าๆ"
"แค่คืนนี้ต่อชีวิตเค้าเถอะเมเปิ้ล ขอร้องนะ"
"ก็ได้"
"เค้ารักเธอที่สุดเลย"
เสื้อผ้าถูกถอดออกอย่างง่ายดายและรวดเร็วเพราะคุ้นมือกันดี สัมผัสจากมือหยาบที่ลูบไล้ผิวเนียนนุ่มด้วยความคิดถึงมาก ริมฝีปากหยักผละออกมาพรมจูบที่ผิวขาวผ่องไร้ร่องรอยของใครทั้งนั้น เขาแต่งแต้มสีแดงช้ำจากจูบลงไปทันที.....