บุษบาตุนาหงัน

เมื่อภาพในท้องพระโรงซ้อนทับ ระเด่นบุษบาหนึ่งหรัดก็ลืมตาขึ้นมาเห็นคนแปลกหน้าเต็มท้องพระโรงนั่งอยู่บนตั่งลดหลั่นกันตามลำดับชั้น แต่ทว่าอย่างไรก็มิใช่ท้องพระโรงอันโอ่อ่าอัครฐานของ ‘เมืองกาหลัง’ ที่เธอนั่งอยู่เมื่อก่อนหน้านี้ !

**********

ใช้เวลาเพียงครึ่งวันบุษบาก็รู้ว่า
สถานที่แห่งนี้เป็นโรงมหรสพที่มีชื่อเรียกว่า ‘โรงถ่ายละคร’
และตัวเธอนั้นเป็นนักแสดงสาวที่มีชื่อว่า ‘ไยยนา’
หรือที่ใครๆ ที่นี่เรียกเธอว่า ‘น้องเย้ย’
ส่วนคนอื่นๆ ที่อยู่ในท้องพระโรงปลอมๆ นั้น
ต่างก็ล้วนเป็นนักแสดงที่มาสวมบทบาทด้วยกันทั้งสิ้น

นอกจากนี้ก็ยังมีเหล่าข้าทาสและบริวาร
ที่คอยวิ่งวุ่นรับใช้พวกนักแสดงที่เรียกว่า ‘ทีมงาน’ อีกด้วย
โดยมีนายคนที่ชื่อว่า ‘ผู้กำกับ’ เป็นหัวหน้า
ขอแค่ทุกคนทำตามคำสั่งของนายคนนี้
การแสดงก็เปลี่ยนฉากได้เร็วขึ้น

ถึงแม้จะยังไม่เข้าใจว่า
เพราะเหตุใดเรื่องราวของพวกเธอ
ถึงได้กลายมาเป็นความบันเทิงของผู้คนที่นี่
แล้วที่แสดงๆ กันอยู่นี่เอาไปให้ใครดูที่ไหน? อย่างไร?
แต่ว่าเธอจะมิเชื่อสิ่งที่ตนเองเผชิญอยู่เป็นครึ่งค่อนวันก็คงมิได้ !