โซ่มลทิน

เรื่องนี้เป็นแนวอีโรติก/ดราม่านะคะ อยากให้ลองอ่านตัวอย่างกันก่อนค่ะ

เห็นปกขาวๆ แต่เรื่องราวไม่หวานใสนะคะ น้ำเน่า เพ้อฝัน
.....


“ยินดีต้อนรับเข้าสู่รังรักของผัวเก่า... บงกช”


“คุณทำแบบนี้ทำไม” บงกชช้อนดวงตาที่เปื้อนน้ำตามองคนที่ยื่นหัวแม่มือมาเกลี่ยน้ำตาออกจากใบหน้าให้
“ผิดเหรอ ถ้าผัวจะมีอะไรๆ กับเมีย” เขาว่าพร้อมกดริมฝีปากลงขมับหญิงสาว ก่อนเคลื่อนร่างกายขึ้นไปทาบทับเหนือร่างหญิงสาวอีกครั้ง
บงกชมองหน้าเขาด้วยความหวาดผวา “แต่คุณมีคู่หมั้นแล้ว คุณมาริต้า”
“ที่นี่มีแต่เรื่องของเรา ไม่ว่าจะคู่หมั้นฉันหรือไอ้ชู้รักของเธอไม่เกี่ยว รำลึกความหลังกันอีกสักครั้งสิบงกช” ว่าจบก็ก้มจูบลงบนกลีบปากของหญิงสาวอย่างใจเย็น
บงกชผินหน้าหนี ถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ฉันไม่รู้หรอกว่าคุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร แต่ฉันต้องกลับร้าน ถ้าที่นี่ไม่มีงานฉันก็ไม่จำเป็นต้องอยู่”
“หึ ฝันกลางวันอยู่หรือไงบงกช เธอคิดว่าฉันจะปล่อยเธอกลับไปง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ” ใบหน้าคมที่ชะงักค้างก้มลงบดขยี้ใบหน้าหญิงสาวอย่างต้องการลงทัณฑ์ แค่คิดว่าที่เธออยากจะกลับร้านเร็วๆ ก็เพราะอยากกลับไปหาชู้รัก เธอคงยังไม่ลืมใช่ไหมว่าเขายังไม่ได้หย่าให้ และก็ไม่มีวันที่จะหย่าให้ด้วย เพราะนั่นมันเหมือนกับว่าเขาปล่อยเสือเข้าป่า ปล่อยปลาลงน้ำ เจ้าหล่อนจะได้ระริกระรี้ยกใหญ่ไปเสพสุขกับไอ้ชู้รักกันโดยไม่ต้องมีทะเบียนสมรสค้ำคออยู่เหมือนอย่างที่ผ่านมา
หึ!
เขาก็ลืมไป ขนาดมีอยู่แท้ๆ หญิงร้ายชายชั่วคู่นี้ก็ยังเสพสมกันโดยไม่แคร์ทะเบียนสมรสเลยสักนิด ถ้าอย่างนั้นแล้วมันจะต่างอะไรล่ะ ถ้าตอนนี้เขาจะถือสิทธิ์ของความเป็นผัวตามใบทะเบียนสมรส เสพสุขบนเรือนกายของเมียให้มันคุ้มกับเวลาห้าปีที่หายไปของเขา
เธอต้องรับผิดชอบ!

......

ฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนักอ่านด้วยนะคะ