นายบำเรอ(คุณแม่จำเป็น)

“คุณบอกว่าผมเป็นนายบำเรอของคุณ ไม่จริง”เลย์มองคนตรงหน้า นี่มันเรื่องบ้าอะไรที่อยู่ๆเขากลายเป็นนายบำเรอของผู้ชายตรงหน้า นี่เหรองานที่เขาต้องมาทำขัดดอกให้กับพ่อ ไม่มีทาง คนอย่างเขามีศักดิ์ศรีมากพอ
“คุณพูดบ้าอะไรของคุณให้ตายยังไงผมก็ไม่ทำ สัญญาบ้าๆนั่น ผมไม่สน”ทั้งน้ำเสียง สายตาที่จ้องมองผู้ชายคนนั้นมีแต่ความเกรี้ยวโกรธ อยากจะฉีกเนื้อเป็นชิ้นๆ ตรงกันข้ามกับวายุที่มองคนตรงหน้าอย่างใจเย็น เลย์มองคนตรงหน้าถ้าไม่ติดว่าเขาเป็นลูกหนี้ผู้ชายคนนั้นอยู่นะ เขาคงเดินไปชกหน้าหลายหมัด เดินออกจากห้องไป กลับไปมหาลัยขอยื่นเอกสารใหม่อีกรอบ ในการฝึกงานที่อื่น เขาไม่มีทางฝึกงานที่นี่แน่นอน